berek ( Jerzemu )

[witka]

zaklepał mnie po urodzeniu płacz
pierwsze zgrzytanie zamków i haftek
przy wychodzeniu z getta lekcji religii

wyrywaniu opuszkami palców dziewczęcej
wybujałej rozsady dojrzałej
do wysadzenia na pierwsze rozstania

spowolnił mnie obok prozy kobiet nie w stanie surowym
otwartych jeszcze na nowe zasłony zapach sierści
nogami rozwodzących się z poezją

na parkingu w workach przydrożnej frasobliwości
można zostawić wszystko co złe umyć ręce odświerzyć wiarę
uszczelnić oczy które są już narzędziem pokuty

[eka]

Faktycznie czuję się jak goniąca wersy i słowa w tym berku, bez szans na złapanie, na odmetaforyzowanie - chyba mam kiepski dzień.
Chyba tekst o roli kobiet//kobiety - w stanie surowym (? a jaka jest w stanie upieczonym/), która nogami rozwodzi się z poezją, choć jest rozsadą gotową do nasadzenia na krzyż???
Sorry... chyba za dużo tu prób ukrycia treści.

Aha, i jeszcze to:

zaklepal (...) odświerzyć

Pozdrawiam.

[witka]

wszystko wie przydrożny Jezusek Frasobliwy....

[eka]

On wie wszystko, gdzie mnie do niego, zatem...
Uściski.

[alchemik]

W korowodzie oddechów