Julii

[Gajka]

odkąd zaczęła rozdzierać myśli
płowieje aureola
mówi że w srebrze jej do twarzy
latem złocą jaskry
a jesienią walczy na śmierć i życie
z babim latem

najpiękniej stroi zima
wtedy jest królową śniegu
wiosną pęcznieją drzewa
ona
nauczyła się fruwać

[eka]

Jak na moje upodobania - perfect.
Od inicjującej metafory po skutki wprowadzania jej w czyn.
Dobre, bo przemyślane, nieprzekombinowane.

[Gajka]

Ekuś - pięknie dziękuję, że znalazłaś chwilkę czasu, na moje wierszydełko

[elka]

jesienią walczy na śmierć i życie
z babim latem

Zobaczyłam to i wpadłam w zachwyt.

Pozdrawiam.elka

[coobus]

Jesienią wszyscy walczymy o śmierć i życie z babim latem. Bo jesień wiele ma imion. Ta jesień, w danym konkretnym momencie, ma na imię Julia. Czasami słyszę pośród liści swoje imię, pewnie dlatego ten wiersz mnie tu ściągnął. Dziękuję.