Zamiast południa

[Alek Osiński]

Bardziej senne niż zwykle przedpołudnie
nie sięga nawet dwunastej kreski
i dzień, nie mogąc przekroczyć granicy,
cofa się poza wyznaczony krąg.

To jednak nie podróż w czasie, a tylko
wejrzenie z daleka. Dawno zresztą mieliśmy
darować sobie wieczór, godziny bezwładnie
staczające się jak ciało ze schodów.

Obejdą się bez nas i zbędnego zachodu,
wystarczy spojrzeć przez palce. Zauważ tylko
jak z pękniętych naczyń wycieka światło
i rzeka tężeje w oczach, czekając na jego dotyk.

[em_]

Wiersz bez zarzutu,
piękna puenta

[Alek Osiński]

Dzięki

[Marcin Sztelak]

Doskonały wiersz z wspaniała przepojoną liryzmem puentą.

Pozdrawiam.

[anastazja]

godziny bezwładnie
staczające się jak ciało ze schodów.

- świetna metafora, niejedna zresztą. Umilasz czas Alku

[witka]

więcej niż spodobał się

[Henryk VIII]

Witaj,
tekst bardzo dobry, filozoficzno - refleksyjny. Jest majstrowanie w czasie, w zegarach, ale przecież podskórnie czuje się nieuchronny akcent przemijania. Piszesz:" i dzień, nie mogąc przekroczyć granicy,
cofa się poza wyznaczony krąg.

To jednak nie podróż w czasie, a tylko
wejrzenie z daleka. " - moim zdaniem to ten właśnie fragment utworu jest kluczem do całości. Wspaniałym kluczem!
Pozdrawiam lirycznie
H8

[Alek Osiński]

O! Więc mogę robić także za czasoumilacz Dzięki.

[eka]

Dawno zresztą mieliśmy
darować sobie wieczór, godziny bezwładnie
staczające się jak ciało ze schodów.

Obejdą się bez nas i zbędnego zachodu,
wystarczy spojrzeć przez palce.

Tu jest optymizm czy koniec?
Ale, ale...
Jeśli dzień nie chce przekroczyć południa... czyli prawisz o wartości jaką jest niedochodzenie, nierealizowanie ostateczne celu, noc nieodwołalnie skończy dzień. Bardzo mądre, siła powstrzymywana i tak odciska się mocniej.
Piękny liryk.
: )

[biegnąca po fali]

Pięknie, Alku