Pan Brak

[eka]

Dzień utulony, ja piszę, ktoś dzwoni.
Idę. W judaszu – twarzy brak,
cień stoi. Ach,
podstępny to pan,
niestety sam,
więc mówię: Kochany,
nie jesteś u mnie zameldowany.

Szarpie za klamkę,
wyważa drzwi,
podsuwa dowód na pobyt stały:
- Zrobiłem wydruk z licznika gwiazd,
spójrz… ciszy za dwoje zużyłaś kochana,
od pierwszych mrozów
nie mieszkasz sama.

[biegnąca po fali]

Takiej Cię nie znałam.
Bardzo mi się podoba

[witka]

Racjuje się eka
tak po kilka deka.

[tabakiera]

Nastrojowy wiersz z ładnie wplecionymi rymami.
Skoro peelka zużyła ciszy za dwoje, zapachniało samotnością.
Lub obecnością dobrego ducha. bardzo zadomowionego, dość nachalnego. Wyważa drzwi, wpycha się, ale nie ma tu agresji, jest pewność adresu.
Anioł Stróż, jak nic.
Dbający o dobrą kondycję podopiecznej.

[tetu]

Anioł Stróż, jak nic.

zgadzam się w stu procentach

Fajny.

[tojatwoja]

Och, Eko. Jak ciekawie i świeżo. Rymy nadają lekkości i beztroski slowom o bezgranicznej tesknocie, samotności. To zderzenie, które ostatecznie wyraża zgodę na to, co jest, przyprawilo mnie o ciarki na plecach, a potem wzruszenie do łez. Gratuluję. Zainauguruje brakiem kwiecień.

[eka]

Dziękuję za opinie, cieszę się, że i w takiej formie znaleźliście mnie : )

[witka]

Wiosna.
Znaczit pora przestawić się na trawę i rymowanki.

[eka]

Wiosna.
Znaczit pora przestawić się na trawę i rymowanki.

Witko, nie wiem, gdzie trawa w Braku, ale naprawdę klasyfikujesz go rymowanek?
Rymowanka jest najczęściej definiowana tak:

- temat oklepany lub nadmiernie sentymentalny,
- rymy częstochowskie,
- rymy robione na siłę,
- zachwiane metrum wiersza,
- wymuszona zamiana kolejności wyrazów, aby zachować metrum.

Popełniłam to? : )

[witka]

To nie o twoim wierszu,
niestety pod nim o stanie mojego ducha.
Ile znam cudownych rymowanek, czasem nie ma lepszej formy na przekaz.
Jako skalter dobrowolnie poddaję się karze zakazu zbliżania na odległość wpisu.