komnata bez echa

[Napoleon North]

bez skazy ucichł puls
młodzi odeszli od ławki
mój czas wyczerpał słownik
nie było tam mnie
a szkoda
też przegryzłbym
siniaki pod oczyma

ślina pali węch się zużył
niczym bateria jednorazowa
ale nie alkaliczna
jestem teraz wiadrem
pełnym odpadków z nieba

czasem może jestem nim
przepełzłym na nią
i tak w końcu
ból otuli moje ciało
będę żywą pochodnią
wskazującą drogę innym
zbłąkanym duszom

nic to że jestem wydmuszką
nic to że umieram w jej oczach
w końcu jestem poetyckim nowotworem
z przerzutami ...