opowieści czterowymiarowe (II) - ea est natura hominum

[AS...]

postacie które śnisz
nie mówią

poruszają tylko ustami
a słowa spełniają się same

za horyzontem zdarzeń
wszystko jest rzeczywiste

kiedy po przebudzeniu
spoglądam w twoją stronę
stajesz się

jedynie informacją

[biegnąca po fali]

Horyzont zdarzeń... To jedyne co mi przeszkadza w tym pięknym wierszu.

W moich snach postacie nie poruszają ustami. Mają rozmazane twarze,
ale wiem kim są i wyraźnie czuję ich obecność. Czasem nawet dotyk.

[AS...]

podstawą do napisania tego tekstu stało się zaskakujące spostrzeżenie:
moje sny rozgrywają się w absolutnej ciszy...
postacie są bezgłośne, a jednak doskonale rozumiem, co do mnie mówią;
to tak, jakbym sam podkładał dubbing do rozgrywających się scen;

stąd właśnie wysnułem hipotezę o czwartym wymiarze,
którego źródło ma naturę podobną do grawitacji;
każdy z nas wydaje się być czarną dziurą, stąd
nieuchronny horyzont zdarzeń i paradoks informacji...

pozdrawiam