poza zasięgiem

[tojatwoja]

każde oddzielenie jest więzią
Simone Weil


sygnał gubi się w obłoku materii

więc pukam
kreślę wersy niby wzory na murze
obrysowuję kształty spadam w szczeliny
bez echa

wdycham ciszę i układam gęsto
w zakamarkach żeber

przez płuca
tętnice i niteczki naczyń
wypełnię się cała

......................................................
Stara wersja:


nie można wytyczyć kierunku
stąd do Namibia
Kandahar
Śmierć

koniec końców
gps zaplącze się w sieci

każde oddzielenie jest więzią* więc pukam
kreślę wersy niby wzory na murze
obrysowuję kształty spadam w szczeliny
lecz fala milknie bez echa

cisza
wciągam przez nozdrza i układam
w zakamarkach żeber

przez płuca
tętnice i niteczki naczyń
wypełnię się cała


*Cytat autorstwa Simone Weil.

[eka]

Co dalej?

cisza
wciągam przez nozdrza i układam
w zakamarkach żeber

przez płuca
tętnice i niteczki naczyń
wypełnię się cała

To pozostało do zrobienia, wypełnienie się ciszą, tak odczytuję, tyle że nie wiem... ta śmierć dotyczy wygasłej relacji w sieci, czy dokonała się realnie, tragicznie w Afganistanie?
Wstęp naprowadził na uczestnika polskich kontyngentów wojskowych (Namibia, Kandahar), misje bardzo niebezpieczne. Ustalenie dokładnego namiaru trudne.

Trochę uściśliłabym końcówkę, ale być może nie zrozumiałam właściwie pointy.

lecz fala milknie bez echa
układam ją
w zakamarkach żeber

ciszą
przez płuca
tętnice i niteczki naczyń
wypełnię się cała
[/quote]

Cytat z Simone - znakomity.

[tojatwoja]

Dzięki Ewo za wnikliwe oko. Pracuję nad poprawkami. Namibia i Kandahar całkiem muszą chyba wypaść jako zbyt hermetyczne. Idę myśleć.

[em_]

Pozbyłabym się pierwszego wersu.
Przeczytałam z zaciekawieniem

[tojatwoja]

każde oddzielenie jest więzią
Simone Weil


sygnał gubi się w obłoku międzygwiezdnej materii

więc pukam
kreślę wersy niby wzory na murze
obrysowuję kształty spadam w szczeliny
bez echa

wdycham ciszę i układam gęsto
w zakamarkach żeber

przez płuca
tętnice i niteczki naczyń
wypełnię się cała
...........................................................
To efekt moich zmian. Szkoda mi Namibii i Kandaharu, ale nie chciałabym kierować czytelników ku kontyngentom wojskowym. Wzięły się z dyskusji nad tym, czy jest różnica gdy jesteśmy oddzieleni przez śmierć kogoś, czy przez wyjazd do Namibii lub Kandaharu. Koleżanka wpisała w google earth Namibię i dostała odpowiedź "nie można wytyczyć kierunku do Namibia". Rozbawiło nas to wtedy. Tu wybrnęłam inaczej. Ewo mam nadzieję, że trochę uściśliłam końcówkę. Em zrezygnowałam z tego wersu. Cytat stał się oddzielnym mottem. Jeszcze muszę chyba zmienić tytuł, bo ten jest super uniwersalny

[eka]

Dzięki za wyjaśnienia, sorry za wpływ na skreślenie Kandaharu : )
Aniu, ja obecnie tak rozumiem nową propozycję, odczytując jak pytanie i skupiając się na nim:

sygnał gubi się w obłoku materii

pukam do gwiazd
kreśląc wersy niby wzory na murze
spadam w szczeliny bez echa

ciszę układam gęsto
w zakamarkach żeber

przez płuca
tętnice i niteczki naczyń
wypełnię się cała

-----------------
Pozdrawiam.

[tojatwoja]

Dzięki Ewo za poprawki. A Kandahar? No trudno, niech siedzi, gdzie jest, we wspomnieniach.
Twoja wersja jest trochę okrojona. Nie na wszystko poszłam. Właściwie tylko odpuściłam te międzygwiezdne przestrzenie. Faktycznie źle się wymawiało. No i zmieniłam tytuł. Tamten miał nawiązywać do co jest dalej Namibia, Kandahar czy śmierć. Pozdrawiam

[witka]

Piękna to nowa wersja.
Nie potrzebuje asygnaty cytatu.
Qrteczka inspirujesz.
Pewnie coś zaraz napiszę, nie wiem czy od razu wkleję.
Trzy teksty na dzień to nieprzyzwoitość.

[tetu]

Zdecydowanie bardziej podoba mi się wersja okrojona, bo nie prowadzi na manowce
Jest jeszcze sporo czasowników, ale taki urok tego wiersza. Podoba się Aniu, pozdrawiam.

[tojatwoja]

Bardzo dziekuje za czytanie Tetu i Witko. Dobrego piątku .