roszady

[Napoleon North]

sterylny szloch nagich pań
gdzieś wkradł się śmiech
to żaden grzech
umierać tak jakby świat
z cukru był i dalej żył

zaczadził się umysł mój
bezradnie idę w krwawy tan
ustawiam gdzieś graniczny słup
choć pod nogami jęczy czas

zapłata nie zna wolności praw
uszyta z skór i padłych flag
kiedy nagroda już o krok
na oczy opadnie nocy czerń


a ty nas nas prowadź pośród mgieł
jak przez bagna topielczy sen
gdzieś na polanę bez padłych drzew
gdzie rośnie piękny topoli cień

a tam zawisnę ja i ty
razem do końca
przez wszystkie
dni