świtaniec II

[witka]

dobrze jest nie żyć obok ciepła kobiety
w mniejszości do powierzchni kołdry

słońce wyrzuca za drzwi sąsiadkę
przyfastrygowywuje się do mnie

przez dziurkę od klucza

[Halmar]

Cierpniesz na samą myśl, gotowy się poddać. Bezsilnie i nieostrożnie korowodem myśli w ciemną dal, próbując wykrzesać choć trochę egoizmu. Puls 97. Wracają wszystkie gorzkie wspomnienia skumulowane w tej burzy. Nie ma schronienia. Ostatnią przystań trafił szlag. Jesteś tam, gdzie Cię nie ma, coś na kształt cienia.
Romantyk z Ciebie... Aż nikt nie odważy się komentować :)

[alchemik]

Dobrze jest żyć. Nawet, cierpiąc cokolwiek, co utwierdza, że jednak się żyje.
Nieistotny kaloryczny stosunek kobiety do metra kwadratowego kołderki.
Lęki przed końcem obecnego świata w sobie mogą być uzasadnione.
Stąd sprzeciw przed przeciąganiem okrycia na drugą stronę. Choć tak naprawdę, to absolutnego końca nie ma.
Skąd wiem?
Niedawno umarłem. Podobno na krótko. Nie wiem, bo dla mnie to trwało zbyt długo.
Są inne światy, inne realności. Tylko, że mogą być nieźle popieprzone i mało przyjemne.
Są rzeczywiste do bólu, choć ta realność nie przystaje do naszej, mojej, obecnej.
Najgorsze jest, że nie ma pewności, czy się obudziłeś, czy to nie kontynuacja piekła w innej odsłonie.
Lepiej trzymać się sąsiadki i słońca. I dobrych wspomnień.
Świtu.
I pisać poezję, tworzyć, a nie, być tworzonym.
Poezja, mam wrażenie, gwarantuje przynależność do starego porządku.

[Halmar]

A co z prozą zatem? Hmm?

[alchemik]

Sorry, napisałem tworzyć.
Natomiast dobra proza jest jak poezja.
A Ty, Halmar, tak naprawdę to piszesz poezję prozą.
Masz świetne kawałki.
Takie, które pasują do mojego zaburzonego czuja i odbioru światów.

[Halmar]

E... Znaczy komplement :) Zatem dziękuję, mam nadzieję, że mój druh Witka się nie pogniewa :)

[alchemik]

Chyba nie, mam nadzieję.
Witka drogi, to prawie nie offtop.
Dla Ciebie też jest komplement.

JES

[Halmar]

Prawie nie :)

[witka]

Moi drodzy wypiętrzający się lirykobiorcy tudzież lirykodawcy (o przespanych wzwodach nie wspomnę) witam Was i serdecznie pozdrawiam,
wspominając słowa patrona Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu
Witom Wos szyćkie ciule i serdecznie pozdrawiam, oficyjerów, unteroficyjerów i cołki polski Wermacht
Snił mi się piękny wiersz z Wielkich Równin, o Apaczach. Mam bajzel w starych, w Łapacz Snów wpadło dużo wampumów do odczytania.
Grzywa Białej Klaczy wyszła przez dziurkę i kluczy między obowiązkami a własnymi prawami.
Howdh.