pachnidło

Moderatorzy: Gloinnen, eka

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
witka
Posty: 3121
Rejestracja: 28 wrz 2016, 12:02

pachnidło

#1 Post autor: witka » 29 kwie 2017, 8:59

dachy naszych domów
łączą przełęcze ulic

zygzak rzeki
zakrapia moje oczy

w zakolach wypłukuje
zapach kobiecych włosów

moją koronę ziemi
Ostatnio zmieniony 30 kwie 2017, 18:46 przez witka, łącznie zmieniany 2 razy.
Nie bój się snów, dzielić się tobą nie będę. - Eka

Awatar użytkownika
teo
Posty: 253
Rejestracja: 29 kwie 2017, 20:23

Re: N°1

#2 Post autor: teo » 29 kwie 2017, 21:59

Melancholia i smutek i te "części składowe". Wydaje mi się, że ten wiersz jest trochę inny. Minął smutek i zaczęła się stagnacja? Chyba najlepszy z tych które przeczytałem.

Teo
Mniej pracuję. Jeszcze jestem niezdrów. Dnia przybywa, obiecuję sobie wiele, skoro będzie widniej i cieplej. Chcę zapomnieć o rzeczach smutnych i bolesnych. Mam wrażliwe serce. Zwiększam rzeczy wrażliwością.
Tadeusz Makowski – Pamiętnik

Awatar użytkownika
em_
Posty: 2347
Rejestracja: 22 cze 2012, 15:59
Lokalizacja: nigdy nigdy

Re: N°1

#3 Post autor: em_ » 30 kwie 2017, 7:34

Prosto, ładnie zobrazowane.
Podoba się
you weren't much of a muse
but then I weren't much of a poet
— N. Cave

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”