dziewczyna z perłą

[AS...]

czerń jest nienasycona

pożera każde światło
czyniąc z klejnotów
bezwartościowe kamienie

odbierze oczom blask

jeśli nie zawołam cię po imieniu
żeby ocalić




https://www.youtube.com/watch?v=zrhaPkI3zyg

[em_]

Niezłe,
zwłaszcza ten fragment z kamieniami

[biegnąca po fali]

Uśmiechnęłam się przy puencie.



Zamyśliłam nad wołaniem.
AS - romantyk.

No i pięknie:)

[AS...]

nie wiem szanowne dziewczyny
czy zauważyłyście,
że ten tekst jest ekfrazą
"Dziewczyny z perłą" Jana Vermeera;
tutaj nie da się zrobić kursywy w tytule
ale bardzo polecam obejrzenie oryginalnego obrazu
i filmu też;
pozdrowienia

[Gruszka]

Zanim przeczytałam komentarze, pomyślałam - "znaczenie tożsamości". Pięknie, nawet jeśli nie skojarzyłam w pierwszej chwili z obrazem tej, która jakoby wędruje wzrokiem za głosem, który ją woła.
Bardzo się podoba!
Pozdrawiam

[witka]

Film zrobił na mnie wrażenie.
W Budapeszcie miałem kiedyś szczęście oglądać obraz - ciemną plamę. Niederlandzkie nazwisko, dawny mistrz.
W miarę zbliżania się do obrazu odsłaniał się widok ciemnej piwnicy, dobrze zaopatrzonej spiżarni.
Niesamowite.

[AS...]

przypomniały mi się Elu szanowna langoliery - stworzone przez Stephena Kinga "Pożeracze czasu";
ten film również mogę polecić, ale myślę, że to czerń, ciemność i mrok
pożerają czas, który przeminął; niewielu ludziom udaje się umknąć z wieczności...


zacny Witka
miałem szczęście urodzić się i mieszkać w Krakowie; w krakowskich muzeach jest co oglądać...
ale do spełnienia pozostały mi dwa marzenia: zobaczyć "Dziewczynę z perłą"
i posłuchać w oryginale purpurowych skrzypiec;
obawiam się niestety, że to marzenia ściętej głowy...
gdybym miał się z Tobą licytować na wrażenia, to postawiłbym chyba na Armię Terakotową,
którą obejrzałem w Warszawie (jakieś 10 lat temu);
dzięki, że zajrzałeś

[biegnąca po fali]

A ja niczego nie widziałam. I nie zobaczę.
Chyba, że sama sobie namaluję/wyrzeźbię itp.

Ech.

[Nula.Mychaan]

Jak zobaczyłam tytył od razu skojarzyłam z filmem, po przeczytaniu zobaczyłam obraz.
Całkiem udana ekfraza, uwielbiam obrazowość w wierszach, a u Ciebie słowa malują.

[Mchuszmer]

Podoba mi się, Asie, to dla mnie emocjonalny kawałek, a naprawdę pasuje do tytułowego obrazu (który bardzo lubię, dużo bardziej, niż np. Monę Lisę) - jakbyś zainspirował się tamtą grą światła i cienia oraz pożerającym tłem. Nasuwają się też słowa wiersza -
"ocalić od zapomnienia".
A skoro już przy Janie Vermeerze, czytałem kiedyś książkę o tym panu https://pl.wikipedia.org/wiki/Han_van_Meegeren, fałszerzu, jak by nie było, choć jednak pod tym cudzym podpisem tworzył coś nowego, heh. Najlepszy był powód, dla którego musiał się przyznać do fałszerstw:-)