topnienie (poprawiony)

[Nula.Mychaan]

tato jestem głodny

(zbadam ślady pójdę)
zaczynasz od znaku na dłoni
cena peta

przyklejone do twarzy
wspomnienie
śmietnikowej uczty

o ulicę brzęknęła moneta
którą zabrałeś z puszki
zamienisz ją w monopolowym

(znikam znikam topnieję)

piąstka zaciska się
na pustej blaszance

[Ania Ostrowska]

poruszający wiersz, aż coś boli w środku. Prosto napisane, ale jak!
Brawo

[AS...]

szczerze mówiąc
nie rozpoznałbym Cię w tym wierszu;
chociaż
jak w każdym Twoim
jest i w tym
coś bardzo mocnego...
pozdrowienia

[eka]

Retrospekcja, dorosły wspomina biedę dzieciństwa, a podmiot ledwo daję radę udźwignąć.
Pamiętam ten wiersz z Wrzeszczy.
Nic ze swej mocy nie stracił.

[witka]

[Nula.Mychaan]

Aniu, Asie, Eko i Witko dziękuję.

Wiersz rzeczywiście jest już dość wiekowy, ale miło że nie stracił mocy

[Alek Osiński]

tato jestem głodny

(zbadam ślady pójdę)
zaczynasz od śladu na dłoni
cena peta

przyklejone do twarzy
wspomnienie
śmietnikowej uczty

o ulice brzęknęła moneta
którą zabrałeś z puszki
zamienisz ją w monopolowym

(znikam znikam topnieję)

piąstka zaciska się
na pustej blaszance

Nie powiem, Nulo, żeby to był łatwy wiersz. To znaczy tematyka
w zasadzie oczywista, ale rwana narracja powoduje szarpnięcia.
Jakby jedynie pojedyncze obrazy przedostawały się przez roztopioną
melasę pamięci, żeby tym ostrzej szarpnąć, dając poczucie braku
i niepewności.

śladu/ ślady - ta bliskość celowa?

Ciekawe czytanie:)

[Nula.Mychaan]

Alek Bardzo dziękuję, ale rzeczywiście to bliskie powtórzenie w tak krótkiej formie zgrzyta,
a tak łatwo się go pozbyć, bez ujmy dla treści. Zmieniam na ślad na znak

Poprawiam

[biegnąca po fali]

Mocny, konkretny i bardzo dobry wiersz.

Pozdrawiam

[Nula.Mychaan]

Dziękuję Biegnąca