srebrna jemioła

[mirek13]

szaroniebieskie wytrzeszczają oczy
przymykając skrzydła zaszronionych rzęs
trzaskając w przeciągu świetlnym o framugi powiek
zamgłłławicccowe
przedczczczasssowe
pppowybuchowwe
/drżą ci usta/

strasznie zimno

kosmiczny wiatr
wypełnił żagle gwiezdnych karawel

płynę do Andromedy
przykutej do skały
wyroczni
zamkniętej przeznaczeniem ofiarnego dymu

grawitacja wyobraźni zamieniona w gwiazdozbiór

zimno
zera absolutnego

najlepszy moment na ogrzanie rąk
marznących serc
transplantacji uczuć bez ryzyka odrzucenia przeszczepu

[Halmar]

najlepszy moment na ogrzanie rąk
marznących serc
transplantacji uczuć bez ryzyka odrzucenia przeszczepu

Zacne.
Naśladujesz Witkę?

[mirek13]

Sądzisz, że naśladowałbym kogokolwiek?

[Halmar]

Może nieświadomie?

[AS...]

szczerze mówiąc
od Twoich utworów odpychają mnie metafory dopełniaczowe
a przyciągają emocje;
końcówka znakomita;
pozdrowienia

[mirek13]

Chyba żartujesz, Hal.
Dzięki AS.
Nie jestem wrogiem, ani ortodoksem w stosowaniu jakichkolwiek form w poezji (poza zaimkami).
Zawsze uważałem, że to kwestia umiejętnego zastosowania, a nie zasad.

[Halmar]

Ja nigdy nie żartuję. Kto jak kto...
PS. Wstawiłam kolejne opko dedykowane. Twoje ulubione, Skarbeńku.

[mirek13]

O, k...

[Halmar]

Moje Ty Serduszko

[Ania Ostrowska]

Mirku, uwagi techniczne sobie daruję, bo wiem, że w Twoim wypadku są bezcelowe.
A od strony treści wiersz bardzo ładny, przeraźliwie smutny, i to takim smutkiem, przed którym, jak przed nagłym spadkiem temperatury, nie da się zabezpieczyć. Pojawia się, włazi pod skórę i rób co chcesz, długo zostaje
Pozdrawiam