dwa

[żebro]

Nie proszę o garść drobnych,
bo gdzieś po drodze,
w uścisku, trzymając za ręce

rozmieniliśmy się. I proszę,

gdzieś po drodze,
w uścisku, trzymając za ręce,
bo rozmieniliśmy się
na drobne.

[eka]

Metoda liryczna trochę podobna jak w wierszu o dziewczynce z zapałkami.

W jednym miejscu lekko zmieniłabym formę wyrazów, mam nadzieję, że nie zniszczę lustrzanego odbicia z jego odwrotnością znaczenia:

Nie proszę o garść drobnych,
bo gdzieś po drodze,
w uścisku, trzymając za ręce

rozmieniliśmy się. I proszę,

gdzieś po drodze,
w uścisku, trzymajmy się za ręce,
bo rozmieniliśmy się
na drobne.

-------------