Towarzystwo

[point of view]

dłoń rozwartą i pięć palców
do chwytania spojrzeń spadających ze stołów
wypielegnowaną jeszcze w rodzinnym domu
zabierasz ze sobą

doczekałeś się
zapraszają
siadasz
zapierasz nogami w układy
czujesz jak dywan krępuje stopy

przed tobą powietrze
do nadymania słów i utykania spojrzeń

na talerzu kalafior
lekko twardy
szklanki ze zmywarki
z nabłyszczaczem do ust
podnosisz wodę pijesz wino

przeistoczenie następuje bezboleśnie
i niezauważalnie

w zamian za sos
dostajesz mizerię

wokół furkoczą warkoczyki małych dziewczynek
przywiazane do głowy wstążkami w kolorze oczu matek

też będą odwracały głowy zostawiając spojrzenia
dopóki nie utoną w dywanach

jeszcze deser
nakładany osobiście przez gospodarza
taki rytuał

jesteś oswojony
powinieneś kwitować

wstajesz od stołu
w nowym płaszczu

[eka]

wypielegnowaną

Najważniejszy chyba wersy:

zapierasz nogami w układy
czujesz jak dywan krępuje stopy

przed tobą powietrze
do nadymania słów i utykania spojrzeń

A później tak trudno, oswojonym, wrócić do siebie.
Ważny temat, Poincie.
Moje słowa pod Twoimi wierszami to też chyba takie persony non grata, towarzystwo, w które lepiej nie wchodzić.
Nie reagujesz bowiem na żaden komentarz eki:)
Milknę zatem.

[point of view]

... eka... ależ skąd. Wszystkie komentarze czytam z wielką uwagą... zawsze. Fakt... nie zawsze odpisuje... mea culpa... tu walnął sie w pierśi aż ci co w wejsciu do kruchty stali pomyśleli że aniołowie w kręgle grają...

[eka]

tu walnął sie w pierśi aż ci co w wejsciu do kruchty stali pomyśleli że aniołowie w kręgle grają...

spoko aniele, uwierzyłam.

[Henryk VIII]

Witaj!
Trafny, dokładny zapis.
Piszesz:" doczekałeś się
zapraszają"
I jeszcze:" podnosisz wodę pijesz wino" - znaczy to, iż podmiot liryczny marzył, aby tam się znaleźć.
Piszesz:" też bedą odwracały głowy zostawiając spojrzenia
dopóki nie utoną w dywanach" - dobra fraza, podoba mi się, przy okazji to " ę" Ci użarło w " będą" -warto poprawić.
Puenta jak należy - celna

H8

[Marcin Sztelak]

W pewnych towarzystwach nie warto się znaleźć, a jednak większość tego pragnie... I wsiąka bezpowrotnie.
Dobry, ważny wiersz.

Pozdrawiam.

[tetu]

Twarzystwo? tu raczej zgubiłeś samogłoskę.

już nie wrócisz o siebie

a tu spółgłoskę "do siebie"

Podobają mi się wstążki w kolorze oczu matek. Dobry tekst, choć dla mnie ciut przegadany, a puenta byłaby ciekawsza bez ostatniego wersu, pozdrawiam.

[point of view]

... dzięki

[tetu]

Nie ma za co

[Nula.Mychaan]

Dobry wiersz, bardzo obrazowy, ale czytam bez ostatniego wersu.