znowu zimują

[witka]

kiedyś nurkując w rzece odkryłem więcierz
z niecałuśną żabą za przynętę na raki

łapane na wiadra rękoma
jak dziewczyny szczypały

po latach wracamy z czystą wodą
na cierpliwym brzegu Witki

złoty wobler z gruntu
spełnia życzenia na kartę wędkarską

[Marcin Sztelak]

Ba, podobno nie ma powrotów, a szczególnie do tej samej rzeki. Pewnie są sztuczne namiastki ale za pewną cenę.
Wędkarsko - nostalgiczny klimat.

Pozdrawiam.

[WHITE RAVEN]

kiedyś nurkując w rzece odkryłem więcierz
z niecałuśną żabą za przynętę na raki

No i masz złoto

łapane na wiadra rękoma jak dziewczyny

Fajnie tak powędkować .A niech mnie (przepraszam) podnieciłem się

gdzie złoty wobler z gruntu
spełnia życzenia na kartę wędkarską

I mi opadł/a (wędka jak coś )...bo koniec. Mój ukochany dziadek przez pewien czas był wędkarzem .Szkoda ,że od 10 lat nie żyje

Wiersz bardzo przemówił do mnie w swoim przywołyującym wspomnienia sensie .Widzę ( chociaż od komputera oczy mi pewnie wysiądą a na gwarancji już nie są) zzzzzzzz

Potencjał

Pozdrawiam ciepło

N.N

[witka]

Dzięki.White Raven,pewnie mechanik dostrzegł dyferencjał.

[Nula.Mychaan]

Witka przywołałeś wspomnienia, jako dziecko też widziałam jak się łapie raki
i one rzeczywiście piszczą przy gotowaniu.
Nostalgicznie mi się zrobiło.

[witka]

Naprawdę. to efekt puszczania powietrza pod ciśnieniem spod pancerza - ale miastowe od fast foodów nie połapią się...............

[eka]

Tytuł wiele dopełnia.
Wiersz wspomnieniowy, nostalgii tyle ile trzeba, i wszystko byłoby dobrze, jak to nad brzegiem Witki, ale te żywcem gotowane... nie gniewaj się, przez raki nie powrócę do tego wiersza.
Choć wiem, że przeszłości zmienić nie można.

[jaguar]

Pomysłowy wiersz i trafia we mnie. Do puenty jednak przyczepiłabym się, gdyby to był mój wiersz.

[witka]

Eka delikatna - wersja bez rytualnej konsumpcji.

[eka]

łapane na wiadra rękoma
jak dziewczyny szczypały

Dzięki:)