Obcowanie

[Marcin Sztelak]

Zapleciony w węzeł niepotrzebnie
oglądam słońce.
Przez szklane kulki oprawione
w oczodoły nieżyjących.

Ani pod tą, ani inną gwiazdą.
Dowolnie wybraną ze wszystkich
galaktych.

Spokojnie pełznących w swoją stronę,
tą nienazwaną.
Inny wymiar.

A mędrcy i tak chichoczą w kułak,
obserwując jak rozplątuję
słowo tabu.

Na składową świętość.

[witka]

Cóż wiedzą o tym ludzie z wielkich miast

Dla mnie bardzo.