w drodze

[Nilmo]

w drodze

siejąc ziarno na nieswoim polu
mniemałem
że zbiór do mnie powinien należeć
a i deszcz był nie mój co podlewał
a i słońce nie moim parobkiem

skarmiało ziarno wolne ptaki
czasem za plewy ganił właściciel
mówiąc iż siać mam wolę jego

owoce ziemi zebrawszy
ku obcym młynom
zbożowe wozy pociągnęły konie

oddając com winien
ptakom ziarnem dziękuję za wieczorne śpiewy
głowę chylę przepraszając własność
za plewy rozsypane na nie swojej drodze

[Bonifacio Sieczepia]

Pokora bez korzenia się. Z podniesioną głową i to mimo chylenia jej w końcówce.
To robi wrażenie Robercie.

[AS...]

zyskałeś czytelnika

[czochrata]

za plewy rozsypane na nie swojej drodze

siejąc ziarno na nieswoim polu
mniemałem

trzeba by to "nieswoje" ujednolicić...poza tym-dobry,jak zwykle u Ciebie,pozdrawiam!

[Alek Osiński]

Podoba mi się śpiewność tego wiersza
i taki trochę biblijny język, pasujący
tutaj jak ulał, przekaz też udany.

Dobry wiersz

Pozdrawiam

[SamoZuo]

Ciężko o pokorę w dzisiejszych czasach...
Bo skoro już tyle mamy to uważamy że należy się więcej, a żadnych kłopotów nie tolerujemy
a nie przychodzi nam do głowy żeby być wdzięcznym za kłopoty, bo one też uczą i mogą wyrwać z marazmu i niewoli! Serio

Pozdrawiam

[meandra]

Nilmo, przypomina przypowieść o siewcy.
stylizacja językowa bardzo udana.
pozdrawiam ciepło

[Nilmo]

Dziękuję Wam bardzo za opinie i uwagi. A te ciągoty do staroświeckości to pewnie od gatunków literatury jaką lubię, Cieszę się że się podoba. Pozdrawiam.

[e_14scie]

daj receptę na takie wiersze

[Nilmo]

Wiesz jaki zamęt teraz jest z receptami
Kiedyś sypały się jak z rękawa, dzisiaj sam ich potrzebuję.
Dzięki