***w imaginacji

[Gruszka]

w imaginacji jest takie miejsce
(z akcentem na "jest")
dojdźmy do niego

droga też jest - zobacz
wije się gdy zamykasz oczy
nie boisz się światła
i świata
który wyprowadza z błędu
na gładki asfalt -
rozgrzany słońcem
parzy stopy
a buty - cudze
zbyt ciasne
by przejść nad tym
do porządku dziennego

[eka]

Droga, przejście, MIEJSCE, które jest... w imaginacji, czyli takie zapewne jedyne, wyjątkowe, piękne, i bez lęku tam trzeba iść.
Bo wyprowadza z błędu. Gorzko w tym refleksyjnym liryku.
Ale prawda ma swoją niewątpliwą wartość. Tyle, że prawd tyle, ile dróg, ile butów.
Zatrzymał przekaz.

[Gruszka]

Dzięki Eka Miło mi

[Alek Osiński]

droga też jest - zobacz
wije się gdy zamykasz oczy
nie boisz się światła
i świata
który wyprowadza z błędu
na gładki asfalt -
rozgrzany słońcem
parzy stopy
a buty - cudze
zbyt ciasne
by przejść nad tym
do porządku dziennego

Wiersz zaczyna się tak trochę
jakby nie bardzo wiedział czego chce dotyczyć,
ale ta druga część ujęła mnie.

Ładnie płynie, do tego bardzo fajny
splot znaczeniowy w końcówce.

[witka]

bardzo dobry
jak ja lubię te łosie z Alaski - poezja kobieca jest wielka

[Marcin Sztelak]

Świetny, z odpowiednio wyważoną goryczą, liryk. Jest tyle różnych dróg...

Pozdrawiam.

[Nula.Mychaan]

Gruszka bardzo ładny wiersz
Metafora z ciasnymi cudzymi butami rewelacyjna

[Gruszka]

Dziękuję Wam

[lczerwosz]

który wyprowadza z błędu

Ale i prowadzi na manowce. Zatem od czego to zależy. Nie wiem.

cudze
zbyt ciasne
by przejść nad tym
do porządku dziennego

W cudzych butach niewątpliwie nie da się donikąd dojść. Już lepiej boso. Tylko wtedy bardziej boli
ten porządek dzienny.

[Gruszka]

Ale i prowadzi na manowce.

Dokładnie tak.

Już lepiej boso. Tylko wtedy bardziej boli
ten porządek dzienny.

- i tutaj też przyznam Ci rację, Leszku.
Dziękuję