podszepty serca

[WHITE RAVEN]

pamiętam jeszcze tych co o mnie zapomnieli
w konarach zgliszcz lat zagłębionych
działali z smakiem przeciw próżnej modzie
gdy odchodzili pozostawały bólu kratery
dalej i dalej od deseru do nocnej śpiączki

pamiętam wyryte imiona
filigranowych dziewczyn z oczami wielkości księżyca
chłopaków jak ciacho chrupiących
bezwstydnie kołysający się biust terapeutki
ból głowy od słońca i leków

aż obudził się świt
a pijane słońce powoli wznosiło swój łeb do góry

[Nula.Mychaan]

chłopaków jak ciacho chrupiących

Tutaj tekst kompletnie się sypie, chłopaki chrupią ciacho?, czy chłopaki jak ciacho chrupiących, ale co? bo tutaj ewidentnie jest problem z gramatyką.

Tak naprawdę podobają mi się tylko dwie frazy,

filigranowych dziewczyn z oczami wielkości księżyca

bezwstydnie kołysający się biust terapeutki

tylko już następujące po nich są mdławe.
Poza tym nieciekawe dopełniaczówki i inwersje
Sorry ale nie podoba mi się Twój wiersz

[tabakiera]

Wybacz, ale utarta metafora dopełniaczowa w tytule już zniechęca.
Potem jest troszkę lepiej, ale nie za dobrze.
Ostatni wers bardzo na tak.
Ale między nim a tytułem pojawiają się brzydkie inwersje i patos, troszkę przełamany dosłownością i obrazem, jaki malujesz.
Zapomnieli - kratery - ładny rym.
Rytm kiepski.
Chłopaki są jak ciacho czy jak ciacho chrupią?
Może jedno i drugie.
Wszyscy chrupią jeden biust?
Może być też terapeutki ból głowy, interpunkcja by się przydała, choć widzę potencjał do ładnego powiązania wersów.
Niestety, tylko potencjał.

[WHITE RAVEN]

Sorry ale nie podoba mi się Twój wiersz

Trudno

Może być też terapeutki ból głowy, interpunkcja by się przydała, choć widzę potencjał do ładnego powiązania wersów.
Niestety, tylko potencjał.

Niestety