Zupa z soli

Wiadomość

Marcin Sztelak · #1 Post autor: **Marcin Sztelak** » 18 sie 2017, 19:37

Szczypta na rany, dwie
za lewe ramię.
Czarna ziemia i tak oddaje
każdy starannie zatarty
ślad.

Więc gotuję danie dnia,
serwowane w garkuchni
na przedmieściu piekła.

Z papieru – gra
bez końca. Początek o wschodzie
konserwowanego słońca.
W beczce bez dna.

Jednak dwie na ranę,
a przez prawe ramię
splunięcie.

witka · #2 Post autor: **witka** » 18 sie 2017, 20:11

Fajne, szczególnie pointa,
I znów pojawiło się nadużywane przez Ciebie moim zdaniem słowo więc.
Wpadasz w ten więcierz.

mirek13 · #3 Post autor: **mirek13** » 18 sie 2017, 23:35

Za dużo tu plątających się swobodnie rymów, aby to był przypadek (ok. 5, bo niektóre potrójne). Ale to by do Ciebie nie pasowało, Marcin.
Ale jeśli jest celowe, to fajnie, że drgnąłeś z marazmu, bo wiesz, że największym, moim zarzutem wobec Twojej poezji była bardzo dobra sztampa. Poezja matrycowa.
A swoją drogą, to musiałeś dostać ostatnimi czasy niezłego łupnia. Optymizmem nie promieniejesz, a poetyckie opisy wskazują na jakieś osobiste doświadczenia.
Może tu leży źródło takich prób wyjścia poza własną pieczątkę Reksia (vide: czołówka bajki).

Nula.Mychaan · #4 Post autor: **Nula.Mychaan** » 20 sie 2017, 7:59

W drugiej strofie czytam bez tego więc na początku

biegnąca po fali · #5 Post autor: **biegnąca po fali** » 20 sie 2017, 17:40

Marcin Sztelak pisze: ↑
18 sie 2017, 19:37
Czarna ziemia i tak oddaje
każdy starannie zatarty
ślad.

Ten fragment najlepszy. Jak cios w szczękę.

Ania Ostrowska · #6 Post autor: **Ania Ostrowska** » 20 sie 2017, 17:48

Ciekawy wiersz, jedynie pomyślałabym może jeszcze nad mniej oczywistym tytułem. Pozdrawiam