niczego sobie

[witka]

błędów do popełnienia nie brakuje
to recykling słońca w stare plecy

życia jak szara reneta do zasuszenia
i na przetwory słowne

z suchością w oczach
nieodczytanym zbytkiem opatrzności

kalamy się parzymy
na dostępnych ogryzkach raju

dopóki całkiem nie odrzucimy
coraz rzadszej przepaski z pamięci

[eka]

Ożeż - jak tu gorzko.
Peelu, więcej optymizmu, proszę:)

[witka]

To taka reminiscencja, tęsknota za obczytywanym kiedyś w poczekalni Hauptbanhof Görlitz Patrickiem Whitem.
Pociąg o 4.20 a randka z powodu PKS- u do północy.
W kioskach była Literatura na Świecie.
Tydzień w tydzień, cztery miesiące.
Na koniec doszedł Marquez.

[Marcin Sztelak]

Ano nie brakuje i nawet większość udaje się popełnić. Faktycznie gorzki wiersz, ale na szczęście nie zgorzkniały.

Pozdrawiam.