Okruchy

[Janusz Wolański]

trzymałem to głęboko w sobie
okruchy lata i zapach wrzosów

na porowatym papierze maluje
zakończenia unerwień powietrza

chociaż próbowałem to spreparować
to wszystko rozpadło się jak liście na wodzie

znów pęcznieją w deszczu chodniki
bezdomne kasztany jak ludzkie oczy krążą po zmroku

[Alek Osiński]

Mi się wydaje, że w takich okruchach
liczy się mocno oszczędność materiału
i można jeszcze pod tym kątem pomyśleć
np.

i chociaż próbowałem to spreparować
to wszystko rozpadło się jak liście na wodzie

"chociaż próbowałem to preparować
rozpadło się jak liście na wodzie"

[mirek13]

Mam mieszane uczucia, Januszu.
Jest klimat, są poruszające i niebanalne frazy (Choćby ostatni wers).
Ale to z unerwieniem powietrza uważam za przekombinowane. Podobnie jak rozpadające się liście na wodzie.
To bardziej chwyt poetycki, niż przekaz.
Co mam sobie wyobrazić przy tych liściach? Otóż nic sobie nie wyobrażam, a to źle dla poezji.
Oczywiście inni mogą mieć jakąś wizję, ale ja wyrażam własne zdanie.
Ale rzecz jest na zdecydowanie na plus. Szczególnie za pierwszą i ostatnią zwrotkę.

[mirek13]

Nie zaczyna się zdania od "Mi"
Nigdy.

[eka]

Zapach wrzosów maluje zakończenia unerwień?
Trzy razy użyty zaimek wskazujący - to wszystko/to spreparować/to wszystko - ma coś szczególnie uwypuklić, czy przeoczenie powtórzeń?
Bardzo mi się podoba:

pęcznieją w deszczu chodniki
bezdomne kasztany jak ludzkie oczy krążą po zmroku

Pozdrawiam:)

[Janusz Wolański]

pierwszy wers , trzymałem to wszystko w sobie ,trzymałem to głęboko w sobie ))) reszty nie ruszę liście na wodzie toną i zarazem przy wietrze rozpływają się a co spreparowania to próba oszustwa mistyfikacja porowaty papier to skóra ))dziekuje za zajrze nie i tak)))zdrowia

[alchemik]

Calikiem ładny wiersz z serii jesiennych, po wyrzuceniu całej trzeciej zwrotki.
Spójrz!
Przepraszam za manipulację. Ale to dla poetyki.


!

trzymałem to wszystko w sobie
okruchy lata i zapach wrzosów

na porowatym papierze maluję
zakończenia unerwień powietrza

i znów pęcznieją w deszczu chodniki
bezdomne kasztany jak ludzkie oczy krążą po zmroku

Teraz jest naprawdę bardzo ładnie, klimatycznie i ...
Wręcz świetnie.

Jurek

[Janusz Wolański]

nie gniewam jak każdy chce poczuć inny smak i brnąc do przodu nauczyć się czegoś z akcentem na na uczyć bo to nie wstyd wręcz przeciwnie )))pozdrawiam serdecznie

[Nula.Mychaan]

Ujmujący, w klimacie, a ostatnie dwa wersy wywołują gęsią skórkę.
Bardzo mi się podoba, jedynie pozbyłabym się tego "i" na początkach dwóch ostatnich strofek,
uważam je za zbędne, spójności tutaj nie trzeba podkreślać, bo wynika z fraz.

[witka]

Porowate to ja mam płaty mózgowe pod glacą

dlatego ten fragment z kartką uważam za niedopracowany