Przyparty

[alchemik]

Przykładałem się do muru
pierwszy raz.
Ścianę miałem za plecami,
broń na wprost.

Hej!
Tak tęsknię do Ciebie.

W piekle byłem, byłem w niebie.
Ten materac na podłodze,
droga w światło, w ciemność nocy.

Drożej nie może już być.

O pokorze nie ma mowy.
Bez symetrii, ale mocny
jestem dziś.

Eech!
Tyle puszystości.

Miękkie ciało, twarde myśli.
Nie zapomnisz.
Zawsze przyśnisz.

Natrafiłaś na poetę.
Taki pech.

Eeech!
Przyparty do Ciebie.
Śpij.

Niczym nie zeskrobiesz.
Organicznych płynów.

Krwi.

[lczerwosz]

Pytanie w sądzie, sprawa o gwałt.
- No, ale czy opierała się pani choć trochę?
- Tak, o szafę.

[alchemik]

Ten ironiczny gwałt mogłeś sobie darować, Leszku.
Wiem, czasami przekraczam przyzwoitość.
Ale pozostaję w realności, choćby tylko wyobrażeń.

Przypieramy siebie ciałem w spełnieniu.
W niespełnieniu przypieramy siebie myślami.
Indywidualne krzywdy w nowej konfrontacji.

Obnażać, czy nie obnażać
emocji?
Dlaczego płacić za krzywdy wyrządzone przez kogoś innego?

[lczerwosz]

Ten ironiczny gwałt mogłeś sobie darować, Leszku.

Ale ja bez żadnej złośliwości, nie gniewaj

[mirek13]

Tytuł mi się nie bardzo podoba Jerzy, bo faktycznie zbyt metaforycznie sugerujący.
Ale rozumiem przekaz. Balans między realem, a wirtualem, bądź własnym tu pogubieniem.
Mam tak czasami, a później budzę się z ręką w nocniku.
Myślisz, że przebudzenie coś pomaga? Otóż nie. Pewnie za bardzo chcemy śnić.
To dobry wiersz, Jerzy. Bawiliśmy się w wielu miejscach i wiesz, że często nie podobały mi się Twoje drogi.
Zapewne nasze opinie wzajemne już niespecjalnie wpłyną na sposób naszego pisania, ale co z tego?
PS.Komentarz Icze uważam za fatalny.
Miałem o nim (znaczy o Iczerwoszu) lepsze zdanie.

[tabakiera]

Ej, a moim zdaniem to Ty zawsze z czymś przesadzisz - ostatnio.
Mogłeś sobie darować te puszystości, kojarzą się z otyłością.
Organiczne płyny też nie wywołują najsmaczniejszych skojarzeń, a uczynienie z nich krwią dopeniaczówki pogarsza sytuację.
No i ten poeta i pech.
Mam wrażenie, że osoby piszące wiersze często gloryfikują swoją pozycję.

Tytuł bardzo dobry, pierwsza strofa daje radę.
No i rymy ciekawie wplecione.

[alchemik]

Hej, przecież nie musisz obawiać się otyłości.
Masz zgrabne ciało, tabakierko.
A ja, po prostu, jestem niepokorny.

Bardzo przepraszam, ale Krwi, to nie dopełniaczówka, tylko zwyczajny dopełniacz.
Myślisz, że nie zdawałem sobie sprawy z absmaku, pisząc o płynach?

[tabakiera]

płynów krwi.

Nie piszę o sobie, tylko o tym, co widzę w wierszu.
Nie mam w zwyczaju pisywać o sobie, zwłaszcza pod czyimiś tekstami.