Ulka to niemożliwe

[point of view]

w piaskownicach wypełnionych wrzaskiem
rozrzuca oczy
biegnie do ciebie wzdłuż języka różowością
tunelem zakrzywionym w którym się schowałaś
a teraz
wylegujesz się w jej podwójnym uderzeniu
na południe od chmur w wisienkowych lasach
przepchnięta przez niemożliwe

[witka]

Piękne - no raczej do odczucia, przy przełykaniu śliny.
Od przybytku głowa nie boli.
Chyba, że mnie co innego na myśli jest.

[point of view]

Bóg zapłać dobra kobieto z łąk.
... zaraz wyslę Ci info.

[Nula.Mychaan]

No to tym razem będę musiała sobie poukładać Twój wiersz,
bo jak na razie mam kłopot z interpretacją, a diabelnie intryguje

[eka]

Rozrzucanie oczu - obraz groteskowy.
Na pewno ma być: schowałaś? Rodzaj żeński?
Jeżeli tak, to nad dwiema bohaterkami wiersza trzeba się pochylić.

Wydaje mi się, że tematem liryku jest przemiana osoby pod wpływem pochwał, funkcji...
Wydawałoby się, że Ulka na to nie pójdzie, a jednak wskutek aplauzu, w tym wisienkowym lesie zległa:)