zgodnie z algorytmem oddechów

[abandon]

umierając codziennie zmartwychwstaję
w samotności przeżywane małe golgoty
przygniatają bezradnie rozkładane ręce

pomiędzy oddechem a wyczekiwaniem
życie staje się trudniejsze od umierania
nie żałuję za grzechy oddają namiastkę

nieba trzymanego w garści pewniej niż
na dachu wyliczam prędkość spadania
nieuchronnie zakończonego zderzeniem

[abandon]

Dzięki za uwolnienie uwięzionej myśli.

[Marcin Sztelak]

Umieranie jest proste, aczkolwiek mogę się mylić, bo jeszcze mi się nie zdarzyło.
Cóż tytuł świetny, później jakoś jałowo.

Pozdrawiam.

[tetu]

życie staje się trudniejsze od umierania
nie żałuję za grzechy oddają namiastkę

nieba trzymanego w garści

Ten fragment z pewnością zapamiętam.
Bardzo szczery i do bólu prawdziwy. Brak skruchy - w sumie prawidłowo, bo czego można żałować, gdy było się szczęśliwym. Pycha to podobno grzech, ale życie potrafi tak wiele zabrać, że kiedy

pomiędzy oddechem a wyczekiwaniem

mamy choćby namiastkę tego nieba w garści (a często to wszystko co mamy) to nie ma czego żałować.
Dobra puenta, w której pod lir w pierwszej kolejności rozlicza się sam ze sobą. Jest świadomy tego z czym będzie musiał się zmierzyć. Może to spadanie wcale nie będzie takie bolesne? Większości z nas grozi podobne zderzenie, tylko czy będziemy umieli się na chwilkę zatrzymać, pomyśleć o tym?
Ab, wiersz jak to u Ciebie mocno refleksyjny, z przyjemnością zatrzymuję się by podumać.

[abandon]

Marcim Sztelak, umieranie to proces zapoczątkowany narodzeniem, może i jałowo...
thx

tetu, ulubiona recenzentko Zawsze coś znajdziesz w moim pisaniu, co się zgubiło, i na dokładkę z przyjemnością.
Dziękuję.

[alchemik]

Umieranie z każdym oddechem.
To może wydawać się banalne, jednak jest prawdziwe.
Ja w przeciwieństwie do Marcina miałem okazję umrzeć i narodzić się na nowo.
Miałem też wizje. W tym temacie mam doświadczenie

Pofilozofowałeś sobie.
Poetycko raczej słabe.
Ja tak zrobiłem w pewnej villanell jeszcze przed krótką śmiercią.
topic16206.html

Jerzy Edmund

[eka]

A któż algorytm oddechu rozpisał/wyliczył?
Cóż możemy?
Wiersz odpowiada.
Zainteresowałeś.
__________
Czytam komentarz Tetu... i się podpisuję:)

[abandon]

alchemik, dziękuję za ocenę, też mogę schować się za współczesną formę, co by to nie miało znaczyć:)

eka, dobrze, że nawiązałaś do komentarza tetu, lepiej mnie zna, więc można założyć, że wie, o czym pisze;)
Dziękuję za zainteresowanie:)

[Nula.Mychaan]

Tytuł przyciągnął jak magnes i treść nie rozczarowuje Bardzo mi sie podoba

[jaguar]

Duży dystans do śmierci w tym wierszu. Przyszły mi na myśl słowa "Death may be the greatest of all human blessings". Kto wie. Pozdrawiam serdecznie