Efekt uboczny

[Marcin Sztelak]

Noszę totalną zagładę w kieszeni,
pomiędzy brudną chusteczką
do wycierania widomych znaków
a pomiętym biletem.

Na pociąg, który nie nadjechał,
ewentualnie już nie ma takiej stacji,
od kiedy czas stał się pękniętą szklanką.

I spadł pod schodzone buty,
te od wędrówki pomiędzy skrzynkami
na listy. Bez treści i adresu.

W drugiej kieszeni noszę
pozostałe zdania złożone
z słówek nieortograficznych.

[eka]

Efekt uboczny to jednak przede wszystkim noszone w drugiej kieszeni - zdania złożone z błędami. Czyli pointa.

[witka]

O wyobraźnio kieszeni Marcina Sztelaka.

[Nula.Mychaan]

Podoba mi się wiersz, ale w pierwszej strofce pominęłabym to drugie pomiędzy, zostawiłabym samo - a biletem, moim zdaniem jest zbędne

[tetu]

od kiedy czas stał się pękniętą szklanką.

I spadł pod schodzone buty,

świetne to, zapamiętam

Kolejny dobry wiersz.