Occidit spes omnis

[Gloinnen]

Zawiodły miejsce i czas. Ból się rozśnieżył
po połoninach. Wiem, że nieświadomość
niczego nie tłumaczy.

Wśród milionów śnieżynek
tę jedną przyjęłam na usta.
Bezcenne imię na zatracenie.

Skulona w kropce
wydaję się na niełaskę zmroku.
Odchodzenie dawno weszło w krew.

Przemarzam w mglisty zaśpiew rzeki.




____________________
Glo

[witka]

Krótki komentaż - bo wiersz do odczucia.

[Gloinnen]

Dzięki. Miło, że zajrzałeś.

[witka]

A co miałem się wymądrzać o Akcji Wisła, Łemkach, Bojkach.
Raczej chodzi o tragicznie zmarłych - tutejszych, z tygla.
A może o kogoś kto wybrał to odludzie do życia.
Albo przerwał życie.

[Gloinnen]

A to bardzo interesująca interpretacja.

Niektóre miejsca bardzo głęboko się w nas zagnieżdżają.

[witka]

Bardzo ciekawe będzie jak zaczniesz częsciej wklejać.

[eka]

Subtelnie, nastrojowo, obrazowo, kobieco. Komunia z bólem wyrażonym przez tytuł.
Myślę, że literalna interpretacja niepotrzebna. Czytelny liryk o kilku miejscach, które wzbudzają podziw dla Autorskiej wyobraźni lirycznej.
Bardzo:

Ból się rozśnieżył
po połoninach.

i

Przemarzam w mglisty zaśpiew rzeki.

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Kolejna świetna propozycja. Nie sposób nie docenić warsztatu czy emocjonalności Autorki.

[AS...]

miejsce akcji zabrał czas

tak brzmi pierwszy wers mojego nowego (niepublikowanego jeszcze) tekstu
więc na serio zastanawiam się nad telepatią...

tytuł i treść wiersza pociągnęły mnie natychmiast do filmu "Zimne piekło" (polecam, znakomity),
ale nawet tam, w lodach Arktyki nie umarła nadzieja, ani - tym bardziej - nie przepadły imiona;
dlatego za kluczowy fragment uważam ten zapisany kursywą;
brzmi freudowsko,
jednak... mnie bliższa jest teoria, że każdy z nas ma dwa życia i dwie śmierci;
tylko w ten sposób można wytłumaczyć ciepło unoszone przez płomień świecy wbitej w śnieg;

znakomicie rozgrywasz emocje
Glo
ale pogrymaszę trochę nad trzecim od końca wersem;
razi mnie brzmiący nieco archaicznie zaimek zwrotny "się"; użyłbym raczej zaimka "siebie",
który łagodzi następujący dalej dopełniacz "niełaskę zmroku",
choć zdaję sobie sprawę, że to raczej wyrażenie a nie metafora;

serdeczne

[tetu]

Bardzo emocjonalny. Pointa rewelacyjna, warta zapamiętania.