Śmierć surrealisty

Wiadomość

Marcin Sztelak · #1 Post autor: **Marcin Sztelak** » 21 sty 2018, 22:56

Na pożegnanie wylizałem do czysta
znaczki pocztowe. Unieważnione
pieczęcią, podpisem i zapalniczką.

I chociaż już nie będę sławny to nakazuję
potomnym rozpisać mnie na zgłoski.
Złotym atramentem.

W testamencie oddaję wszystkim zainteresowanym
kolekcję jednorazowej bielizny.
Nie prać, nie suszyć, nie używać.

A wszystkie moje kwiaty niechaj zjedzą
przeżuwacze. Z miarowym łoskotem szczęk,
żuchw i protez.

Na koniec bardzo proszę o kapelusz
z szerokim rondem. I zachodzące słońce,
tuż za napisem:

Na prawo wyjście na miasto,
na lewo toaleta.

witka · #2 Post autor: **witka** » 21 sty 2018, 23:05

Cudowny wiersz,

teo · #3 Post autor: **teo** » 24 sty 2018, 20:46

Bardzo... oficjalny ten wiersz. I bardzo dobrze napisany. Osobiście jednak nie czerpałem przyjemności z czytania go, bo przez całą lekturę miałem wrażenie, że autor za dokładnie podszedł do tematu. Jesteś pedantycznie poprawny w formie, ale treści brakuje szczypt emocji, czegoś za czym czytelnik będzie chciał ruszyć.

Dobry wiersz

Stylu nie kupuję

Pozdrawiam
teo

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 24 sty 2018, 20:50

Bo to jest oficjalny wiersz, tak sobie umrę, bo tymże surrelistą jestem. A bez przymrużania to dzięki za pochylenie sié.