Pilar Ternera

[witka]

wiedziała
on także przyszedł
poczuć się szczęśliwym zwierzęciem

kiedy w niej kończył
zastygały walki o wszystkie terytoria
ukryte w spojrzeniach kobiet
chociaż nie potwierdzał się w ich ciałach

odchodził
następny kocur z podniesioną głową
z ubywającego piasku

jedyne ziarenko z jej bioder które wróciło
do górnej części klepsydry
odniosła na próg ich domu

kiedy przyszedł
żeby tak samo stać się mężczyzną
opłaciła inną kobietę zamiast siebie

jej siostra
fizyczno-statystyczna uzyskała zgodę
na dwudniowe widzenie w gułagu
z synem na literę S.

pierwszej nocy stała się dla niego
żoną i uśmierzyła chociaż
ten jeden z bólów istnienia

po trzech miesiącach została
wdową jakby ponownie
bez prawa do korespondencji
w którym został zapisany jego los

[Marcin Sztelak]

I to jest wiersz, bolesny i na bolesny temat. Dla mnie ważny i mimo całego bólu piękny.

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Dziękuję, witka. Dziękuję za ten wiersz.

[witka]

Pisał się ponad dwa lata.
Wiesz o tym chyba.
Czasem warto wracać, szukać zakończenia.
Dzięki.

[biegnąca po fali]

Wiem. Pamiętam krótszą formę.

[Lucile]

Witka,
Twoje ostatnie wiersze pisane „z trzewi” sprawiają, że jestem coraz bardziej onieśmielona.
Są pełne i całkowite w przekazie; bez zbytnich zabiegów, ornamentów, patosu, jak celny, mocno wyprowadzony cios, prosto w serce, wrażliwość oraz przeżywanie historii.
I widzę, że nie tylko moje.
Trafnie i znacząco przywołałeś historię jednej z bohaterek Pilar Ternery ze „Stu lat samotności” noblisty Marqueza.
A przed tą strofą

jedyne ziarenko z jej bioder które wróciło
do górnej części klepsydry
odniosła na próg ich domu

to ja normalnie - chapeau bas

Pozdrawiam serdecznie
Lu

[witka]

Dziękuję. Brakowało mi Ciebie.

[eka]

Komentowałam wersję bez gułagu.
Obie dobre. Pilar to wyjątkowa kobieta w świecie zapisanych kart.

jej siostra
fizyczno-statystyczna uzyskała zgodę
na dwudniowe widzenie w gułagu
z synem na literę S.

S? Sołżenicyn? Nie znam takiego epizodu, gdzie powtórzyłaby się historia tej literackiej samotności, odebrania prawa do miłości.

ten jeden z bólów istnienia

po trzech miesiącach została
wdową jakby ponownie
bez prawa do korespondencji
w którym został zapisany jego los

W czym został zapisany jego los? Podejrzewam, że w bólu istnienia (5. wers od końca), bo gdyby chodziło o korespondencję, ostatnia linijka zaczynałaby się: w której...

poczuć się szczęśliwym zwierzęciem

Świetne... każdy człowiek by tak chciał.

[witka]

Tak. To taki melanż Stu lat samotności i Archipelagu Gułag,
Na Literę S nawiązuje nawet do wywoływania na przesłuchania w UB i ma jeszcze inne funkcje.
Sołżeniczyn opisał ten wątek z matką i synem jako coś oczywistego, niepojedynczego.

Jeżeli przychodziła wiadomość - odpowiedź bez prawa do korespondencji to znaczyło, w najlepszym razie, że z egzekucją poczekają aż się dość podmęczy.
Nawet jeżeli ktoś nie dostał ćwiary a tylko dychę. To był wyrok.
Tylko takim jak np. Rokosswski się udało ocaleć w kontekście historii,
Dzięki.

[Nula.Mychaan]

O kurcze Witka, mam ciary