sylvia

[ks-hp]

parcha i rży, jakby tysiące kopyt
nad sufitem, kłus po ścianach.
uciska drzwi, żeby wyjść.
zamykam oczy, nie chcę widzieć
jak dopełnia swego. zima się spóźniła,
wiedziałem - będzie tak samo.

zarosłeś we mnie od środka,
najgłębszej strony, którą
powinienem udostępniać jutro,
stało się wczoraj. wypływasz
wszystkimi ujściami i nie chcesz zakrzepnąć.

tryptyk - dzień dobry,
witaj, uszanowanie; kawy,
herbaty, cukier do tego? kino,
kolacja, dom i seks. ale jeszcze nie zajrzałem
w praw(i)e ostatnie skrzydło.

[Nilmo]

parcha...-parska? Te parchy to jakoś mi się z trądem kojarzą.
Wiersza nie bardzo rozumiem, więc nie mam możliwości się wypowiedzieć. Mylą mnie słowa - wiedziałem, zarosłeś, sex i ta tytułowa sylvia. Mam dziwne skojarzenia. Przepraszam. Pzdr.

[ks-hp]

Parcha kojarzy mi się trochę jeszcze z takim mlaskaniem po śniegu, nie wiem, może mam dziwne skojarzenia.
W "wiedziałem" nie ma nic dziwnego, "zarosłeś" jest specyficzne, "seks" wszyscy znają, a "sylvia" to imię związane z poezją współczesną, poszukaj. Pozdrawiam, K.

[Miladora]

parcha i rży,

Też mi nie pasuje.
Jeżeli miałeś na myśli takie "mlaskanie", to synonimem jest "ciamkanie".
Ale może trochę inaczej to zobrazujesz?
No i czy świadome "rży/drzwi", "kopyt/oczy"?

Aha - czy muszą być przecinki w tych miejscach:
- zarosłeś we mnie od środka, najgłębszej strony
- powinienem udostępniać jutro, stało się wczoraj.
Tak pomyślałam, że bez nich otworzyłyby się jeszcze inne znaczenia.

Ale lubię rozwiązywać Twoje wiersze, Hipku.
Sylvia Plath, oczywiście.

Zdrowie

[Alek Osiński]

No fakt, Sylvia jest tylko jedna...
To parcha w formie czasownikowej wygląda
na neologizm, dosyć ciekawy w tym kontekście

[czochrata]

Sylwia Plath żyła trochę wcześniej,była przedstawicielką poezji tzw.konfesyjnej,;nijak ten tytuł ma się do treści -treść aż krzyczy do autora-zorganizuj mnie semantycznie!!!!

[Gloinnen]

Dla mnie tym razem zbyt hermetyczny.
Najbardziej podoba mi się ostatnia strofa.

Środkowa część jakoś tak nieapetycznie kojarzy mi się z analem - sorry... może właśnie to Nilmo chciał powiedzieć?

"parcha" - przyłączę się do malkontentów - nie pasuje mi wybitnie, nawet jako neologizm, "parchy" to takie liszaje na skórze - bleeee - nie, nie nie, veto!

Ten wiersz nie trafił do mnie, niestety. Do zobaczenia przy następnym.

Pozdrawiam,


Glo.