post scriptum

Moderatorzy: Gloinnen, eka

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
mirek13
Posty: 849
Rejestracja: 18 mar 2017, 19:23

post scriptum

#1 Post autor: mirek13 » 16 mar 2018, 15:01

I have a dream

gdzieś poza wszystkim
wbrew tupoczącym w głowie nogom
mrocznych przechodniów znikąd
już nie przyjdą

a tu nic
każda noc przynosi obrazy
które wieszam

piękny jest wysrebrzony cień szubienicy za oknem

na koniec świt z ołowiu
budzi obok zimnej poduszki
szepcząc

You had a dream

Awatar użytkownika
eka
Moderator
Posty: 10470
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

post scriptum

#2 Post autor: eka » 16 mar 2018, 15:19

Post i postscriptum. To nie jedyna gra w tym wierszu.
W klamrze ze znanym powiedzeniem M.L. Kinga - choć w poincie sparafrazowanym na potrzeby szepczącego świtu z ołowiu.
Obrazy i obraza w liczbie mnogiej.

Zamęt, piękno grozy, klęska.
Mocny, przejmujący przekaz.

________
Tutaj:
mirek13 pisze:
16 mar 2018, 15:01
gdzieś poza wszystkim
wbrew tupoczącym w głowie nogom
mrocznych przechodniów znikąd
już nie przyjdą
gdzieś poza wszystkim
wbrew tupoczącym w głowie
mrocznym przechodniom znikąd
już nie przyjdą

Awatar użytkownika
mirek13
Posty: 849
Rejestracja: 18 mar 2017, 19:23

post scriptum

#3 Post autor: mirek13 » 17 mar 2018, 8:05

Ano takie życie z mottem tego cytatu.
I z takim efektem jak w wierszu.
Bywa.
Fenks.

Awatar użytkownika
tetu
Posty: 1217
Rejestracja: 03 gru 2016, 9:44

post scriptum

#4 Post autor: tetu » 18 mar 2018, 12:15

Bardzo dobry wiersz Miro. Tyle tylko że
"Człowiek nie jest stworzony do klęski" (to część cytatu z Hemingweya)
powinien walczyć, pomimo ołowianych świtów i zimnej poduszki, powinien...
jeśli nawet nie wygra marzeń, będzie miał poczucie że próbował, że nie tracił czasu na bycie całkowicie obojętnym względem samego siebie. W życiu trzeba umieć się rozpychać łokciami, walczyć inaczej niewiele się osiągnie, a brak poczucia że coś znaczę, jest mocno przytłaczające i depresyjne. (to tak na marginesie, tak mi się pomyślało)
Tutaj pod lir jest nastawiony bardzo pesymistycznie właściwie od samego początku. Przyjmuje, taki stan rzeczy jaki jest.
Wiesza obrazy i uświadamia sobie swój upadek upatrując się w nim piękna. Dlaczego? może temu, że to jedyny stan jaki zna, jaki mu towarzyszy od dawna.
Może nawet uważa że tylko tak wygra z samym sobą, akceptując klęskę.
Do piękna dążymy podświadomie szukamy go w różnych sytuacjach, bohater dopatrzył się go w swojej beznadziei w swoim świcie.
Świetnie wykorzystana klamra.

"Miarą człowieka nie jest zachowanie w chwilach spokoju, lecz to, co czyni, gdy nachodzi czas próby" MLK.

Awatar użytkownika
em_
Posty: 2347
Rejestracja: 22 cze 2012, 15:59
Lokalizacja: nigdy nigdy

post scriptum

#5 Post autor: em_ » 19 mar 2018, 7:21

Te wstwaki w języku angielskim, są trochę naciągane,
lepiej brzmiałoby po polsku.
Dobrze się czyta, prócz tego, co powyżej.
Pozdrawiam
you weren't much of a muse
but then I weren't much of a poet
— N. Cave

Awatar użytkownika
biegnąca po fali
Posty: 1767
Rejestracja: 08 kwie 2016, 18:24

post scriptum

#6 Post autor: biegnąca po fali » 19 mar 2018, 23:08

Zgadzam się z em_, co do wstawek. Ale to już wiesz.
A tak poza tym... kawał wiersza. Szacun.
i przeszłość
dopóki widać ślady

AS...


za zamknięciem powiek wolność
o której nie umiem myśleć

witka

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”