Astro.

[Karma]

Już nawet nie nazywają tego lekami
- miąższ wsiąka w szpik, jak motyl
przesiadający się na wulkan. Jednoślad. 

Cichy syk, potem mgiełka i długo, długo nic
aż popiół zetnie się w coś trwalszego.
Nie wystygnie jeszcze do końca, a jakby odpadł.

Ten motyl. 
Motylica? 

I po czym ją poznać? 

Marcin Lenartowicz.
22.03.2018

[witka]

Bardziej rozmazany niż zwykle.

[Karma]

Bo bez rutinoscorbin.

[eka]

Już nawet nie nazywają tego lekami
- miąższ wsiąka w szpik, jak motyl
przesiadający się na wulkan. Jednoślad. 

Cichy syk, potem mgiełka i długo, długo nic
aż popiół zetnie się w coś trwalszego.
Nie wystygnie jeszcze do końca, a jakby odpadł.

Ten motyl. 
Motylica? 

I po czym ją poznać? 

Marcin Lenartowicz.
22.03.2018

Astronautka - motylica. Poznasz ją po zamgleniu charakteru takim, jak mgławicy odleglej o milion lat świetlnych.

[Karma]

To chyba byłoby za proste. A zamglenia wiążą się raczej z lekami :p

[tetu]

Ciekawe to co zrobiłeś, bo dla mnie wizualność tekstu mocno wchodzi w ingerencję z jego interpretacją.
Owe rozmycie to efekt stanu po lekach.
Rewelacyjne dwa pierwsze wersy.
Potem motyl przysiadający na wulkanie.
Motyl jako symbol duszy?
Nawiązujesz do lekkości, ale i kruchości życia, jednocześnie uzmysławiając że to wszystko jest cholernie złudne.
Druga strofka, a właściwie jej 1w mocno nawiązuje do tego co dzieje się z człowiekiem po zażyciu środków psychotropowych.
Popiół, proch, aż zetnie się w coś trwalszego.
W co trwałego może się ściąć popiół, który nie wystygnął do końca, a jakby opadł?
Tu następuje jakby wyciszenie pod lir.
Pomimo wszystko czytam "Z prochu powstałeś..."
Twoje tytułowe Astro to takie przejście pomiędzy...

[Karma]

Troszkę jednak nie tędy szedłem z zamiaru, przy pisaniu - ale przecież wszystko się ze sobą wiąże i wszystko jest w sobie. W jakimś stopniu spokrewnione. Miłość, śmierć. Głosy w głowie - to, że akurat kiedy ich braknie wzmaga się wiatr w północnej części Florydy, lub rozpieprza się jakaś woda na ladach. To trochę tak, jakby ten pierwiastek był sprawcą wszystkiego. I co to za pierwiastek, co to za mowa i o czym? Może to ten Astro - jak nazwa psa jakiegoś kosmicznego, co to merdając ogonem, strząsa jabłka z drzew. Te teksty powstawały w dziwnym okresie dla mnie - to był mega dziwny dzień, czy dwa. Szczerze ich nie pamiętam, pierwszy raz w życiu. Sam jestem zaskoczony tym, co pisałem. A nie byłem pod wpływem czegokolwiek.

Damn.

[Nula.Mychaan]

Czytałam ten wiersz, na FB i musze przyznać, że mi się bardzo spodobał.

[Karma]

A gdzie ty go na fb znalazłaś? Mam cie w znajomych? :p