brzemiona

[marta zoja]

druga wersja

jedni drugim noście
brzemiona*

jestem jednym gestem
wyłuskuję dobro
na skraju cierpienia

trzepotem skrzydeł
uginam swoje i twoje
kolana

rozpaczy pokazuję
prawdę o ciemnej nocy
łaski w samotności

potrafię zatrzymać
w pokorze
tych co wyszukują
drzazgi w oku

mam cierpliwość
nie boję się siebie
otwieram radością
pojednanie

gdy potrafię kochać
pewnie łatwiej przyjaciół
a nieprzyjaciół

oswajam chwili

*Gal 6, 2

pierwsza wersja

jestem jednym gestem
wyłuskuję dobro
na skraju cierpienia

jedni drugim noście
brzemiona*
trzepotem skrzydeł
uginajcie kolana

rozpaczy pokazujcie
prawdę o ciemnej nocy
łaski

zatrzymujcie w pokorze
tych co wyszukują
wam drzazgi w oku

miejcie cierpliwość
nie bójcie się siebie
jednym jesteście

gdy potraficie kochać
pewnie łatwiej przyjaciół
a nieprzyjaciół

oswojonych zatrzymujcie
chwili

*Gal 6, 2

[tetu]

Witaj Martuś

Wiersz, jeśli chodzi o temat jak najbardziej ok, natomiast technicznie sporo pracy.
Pomiędzy drugą, a trzecią cząstką wytworzyła się dopełniaczowa przerzutnia, która jest nieciekawa
"kolana rozpaczy" nie wiem czy było to Twoim zamierzeniem czy wyszło zupełnie przypadkowo, może to zwykła niefortunność, ale wtedy mamy inwersję
"rozpaczy pokazujcie prawdę" co też nie brzmi dobrze. Tak czy inaczej proponowałabym tu coś pokombinować. Z drugiej strony za dużo:
"noście, uginajcie, pokazujcie, zatrzymujcie (2razy powtórzone) miejcie, bójcie" i sporo inwersji.
Ciekawe dwa pierwsze wersy.
Warto go przemyśleć Marto, pozdrawiam.

[eka]

a nieprzyjaciół

oswojonych zatrzymujcie
chwili

Oswajanie nieprzyjaciół - peel zatrzymuje się przed: kochaj nieprzyjacioły swoje - no i racja, to tylko święci za życia potrafią.
A:

jedni drugim noście
brzemiona*

To jest DOBRO.
____________
Nasz Recenzent zwrócił uwagę na warsztatowe uchybki, warto je przemyśleć i nie traktować jak brzmię, a pomoc w jego niesieniu.
Pozdrawiam, Marto.

(1/6)

[Hosanna]

to oprzesłanie bliskie mojemu zatrzymujcie w pokorze
tych co wyszukują
wam drzazgi w oku

miejcie cierpliwość
nie bójcie się siebie
jednym jesteście

ale ... jak dla mnie bardzo trudne i to pomimo że nie ma wojny ani nikt mnie nie molestował nie upokarzał i nie torturował
choć innym ten los przypadł
i nie śmiałabym im prezentować tego (także mojego) przesłania bo .. wtedy ono brzmi .. nie tak pięknie

[marta zoja]

tetu, eka i Hosanna dziękuję za komentarz wystawiłam siebie na próbę tym wierszem a druga wersja stała się bardzo osobista

[Alek Osiński]

jestem jednym gestem
wyłuskuję dobro
na skraju cierpienia

rozpaczy pokazuję
prawdę o ciemnej nocy
łaski w samotności

potrafię zatrzymać
w pokorze
tych co wyszukują
drzazgi w oku

jedni drugim noście
brzemiona*

Te fragmenty przemówiły do mnie, Marto

chociaż - w samotności/w pokorze - tu trochę wadzi
warto przeredagować ciut...

Pozdrawiam:)