to tylko marsz

[biegnąca po fali]

żaden walc czy polonez

pan pozwoli że pokluczę między wymiarami
trzeba zostawić jakiś ślad
trop po którym wrócę

to prawie pewne

nie odkryłam przecież tylu dróg
wierszy dzielonych tematycznie
albo ze względu na czcionkę
jakby rozmiar miał wpływ
na puentę

składa się ta noc
i to że pana tu nie ma
jeszcze

bo nawet śmierć
ćwiczona w konsekwencji
ostatecznie oblewa egzamin

[AS...]

nie podkreśliło Ci trzcionki?
a poza tym
to nie jest wiersz dla zgredów

kiedy czytam koniec
nie pamiętam początku...

[biegnąca po fali]

NIE. Na telefonie nie podkreśla.
Dzięki.

Skrócona wersja... powyżej;)

[lczerwosz]

żaden walc czy polonez
pan pozwoli że jeszcze
pokluczę pomiędzy wierszami
trzeba zostawić ślad

to prawie pewne
nie odkryłam wszystkiego
w poezji dzielonej
ze względu na czcionkę
(jakby rozmiar miał wpływ...)

tak składa się że jest noc
a pana tu nie ma jeszcze
bo to dopiero szkic
świadomości

że nawet śmierć
wiele razy ćwiczona
ostatecznie
oblewa egzamin

Bardzo ciekawy wiersz. Nieco przegadałaś, o kilka zaledwie słów, te usunąłem w wersji powyżej i jakie drobne zmiany - sugestie.

[Alek Osiński]

No, a mi Ewo, wiersz się kończy na "i to że pana tu nie ma"
i jest dobry, ale jak na teraz zupełnie nie potrafię połączyć
znaczeniowo tego co później z tym co wcześniej.

Może mnie jeszcze coś oświeci : )

[biegnąca po fali]

Leszku - dziękuję za sugestie, ale Twoja propozycja kompletnie zmienia mój zamysł;)

Alku - poczekam;) Dzięki.

[lczerwosz]

Twoja propozycja kompletnie zmienia mój zamys

Przepraszam zatem.

[biegnąca po fali]

Przepraszam zatem.

Ale za co? To ja przepraszam. Nie chciałam Cię urazić. Po prostu te dwa teksty znacznie się od siebie różnią. Czasem wystarczy jedno słowo (dodane bądź ujęte) aby zupełnie zmienił się odczyt.

[lczerwosz]

Kod: Zaznacz cały

żaden walc czy polonez			żaden walc czy polonez

pan pozwoli że pokluczę między wymiarami	pan pozwoli że jeszcze 
trzeba zostawić jakiś ślad			pokluczę pomiędzy wierszami
trop po którym wrócę				trzeba zostawić ślad

to prawie pewne				to prawie pewne
nie odkryłam przecież tylu dróg		nie odkryłam wszystkiego
wierszy dzielonych tematycznie		w poezji dzielonej 
albo ze względu na czcionkę		ze względu na czcionkę
jakby rozmiar miał wpływ		(jakby rozmiar miał wpływ...)
na puentę

składa się ta noc		tak składa się że jest noc
i to że pana tu nie ma		a pana tu nie ma jeszcze
jeszcze				bo to dopiero szkic
				świadomości
									
bo nawet śmierć			że nawet śmierć 
ćwiczona w konsekwencji		wiele razy ćwiczona 
ostatecznie oblewa egzamin	ostatecznie 
				oblewa egzamin

To ja przepraszam. Nie chciałam Cię urazić.

To ja nie chciałem Cię urazić.

Po prostu te dwa teksty znacznie się od siebie różnią. Czasem wystarczy jedno słowo (dodane bądź ujęte) aby zupełnie zmienił się odczyt.

Oczywiście, to prawda. Ja nie poprawiłem Twojego wiersza do postaci docelowej, musiałbym stać się współautorem, a mnie o to chodzi ani mnie, ani Tobie. Chciałem pokazać, gdzie JA WIDZĘ konieczność zmian. Skrócenia myśli. Na przykład: w konsekwencji ostatecznie - przegadane. Można powiedzieć także, że wiele razy ćwiczona też może być tautologią.
Pozwoliłem sobie także na żart z tym rozmiarem, w Twoim wierszu on nie uchodzi moim zdaniem. I tylko chodziło mi o wskazanie kierunku rozwoju wiersza, a nie wskazanie konkretnego rozwiązania.

[eka]

Nie ma lekko, życie to marsz, nie taniec między jego wymiarami.
Utwór na pół autotematyczny, na pół miłosno-egzystencjalny. Niezły mix.

Pointa efektowna, ale jak dla mnie terapeutyczna, nie oszukujmy się.
Chyba że non omnis moriar - dzięki wierszom, a wtedy...