hula hoop

Wiadomość

witka · #1 Post autor: **witka** » 29 kwie 2018, 10:57

obok dewastowanego Najpiękniejszego Pałacu Łużyc
w zapuszczonym parku
na platformie z konarów dwóch stykających się cisów
w szałasie wtajemniczeń dałem się podejść
że to Pięcioksiąg z Sokolim Okiem

czy wyrosłem z maminych bałabuchów za pazuchą
i swoich zagniatanych muffinek
ciągle dzieciuch
zaperzony w przeszłości pomimo wyrywania
z odpisów Ksiąg Wieczystych

nie wypieramy się siebie
zakręceni śrubą rzymską wokół talii
pod żebrem
wszystko zostaje po dawnemu do przerysowania

(wersja pierwotna)

obok dewastowanego Najpiękniejszego Pałacu Łużyc
w zapuszczonym parku na platformie z konarów
dwóch stykających się cisów w szałasie wtajemniczeń
dałem się podejść że to jest Pięcioksiąg z Sokolim Okiem

czy wyrosłem z maminych bałabuchów za pazuchą
i swoich zagniatanych muffinek ciągle dzieciuch
zaperzony w przeszłości pomimo wyrywania
z odpisów Ksiąg Wieczystych nie wypieramy się siebie

zakręceni śrubą rzymską wokół talii i pod żebrem
wszystko zostaje po dawnemu do przerysowania

Alek Osiński · #2 Post autor: **Alek Osiński** » 30 kwie 2018, 15:57

ja tu niezłe podchody widzę
z osteoporozą czasu w tle : )

#3 Post autor: **eka** » 01 maja 2018, 14:47

Dobry wiersz, Witka.
Klimat, metafory, autentyczność.
Ułatwiłabym odczyt poprzez lekkie rozbicie wersyfikacji, wpuszczenie powietrza.
Oczywiście istnieje niebezpieczeństwo, że w takim jak poniżej kształcie, może coś się gubi.

witka pisze: ↑
29 kwie 2018, 10:57
obok dewastowanego Najpiękniejszego Pałacu Łużyc
w zapuszczonym parku
na platformie z konarów dwóch stykających się cisów
w szałasie wtajemniczeń dałem się podejść
że to (jest) Pięcioksiąg z Sokolim Okiem

czy wyrosłem z maminych bałabuchów za pazuchą
i swoich zagniatanych muffinek
ciągle dzieciuch
zaperzony w przeszłości pomimo wyrywania
z odpisów Ksiąg Wieczystych

nie wypieramy się siebie
zakręceni śrubą rzymską wokół talii
i pod żebrem wszystko zostaje po dawnemu
do przerysowania

_________________________
Pozdrawiam:)

witka · #4 Post autor: **witka** » 01 maja 2018, 15:21

Dzięki Alek.

Dzięki Ewa - masz 49% udziałów w tym wierszu.

Znowu.

Pakiet większościowy pozostawiam sobie,

tetu · #5 Post autor: **tetu** » 01 maja 2018, 23:29

Mnie się podoba tytuł i jego korelacja z ostatnią strofą. Fajnie pomyślane.
Całość spójna, zaciekawia, wciąga.
Podoba mi się też to, że pomimo upływu czasu w peelu jest ciągle pełno dziecięcej fantazji i wyobraźni, że nadal pamięta i utożsamia się z miejscami w których dorastał, hartował ducha.

witka pisze: ↑
29 kwie 2018, 10:57
nie wypieramy się siebie
zakręceni śrubą rzymską wokół talii
pod żebrem

to jest bardzo metaforyczne w odniesieniu do przywiązania.
Dla mnie zdecydowanie wersja niepierwotna

witka · #6 Post autor: **witka** » 02 maja 2018, 2:14

Dzięki.

DZiwne - ale jeżeli chodzi o akuszerki pierwszych wersji moich wierszy - to ich dostatek.

A półożników brak.

Poszły cholery w ginekologię.

#7 Post autor: **eka** » 02 maja 2018, 20:21

witka pisze: ↑
01 maja 2018, 15:21
Dzięki Ewa - masz 49% udziałów w tym wierszu.

Bez ironii, please::)
Ale cieszę się, akuszerstwo - tu - przekręcenie z położenia pośladkowego na główkowe.
Bywa, że bardziej inwazyjne trzeba stosować. Np. kleszcze.
Pozdrawiam:)