list do ojca

[marta zoja]

piszę do ciebie
wycierając rdzę z lustra
widzę małego chłopca
który boi się życia

ucieka daleko za nawias
trzeźwych myśli
ból narasta przez odwagę
mojej intercyzy z jego butelką

mam prawo pić ciągle
brzmi w uszach jak hasło
propagandy demonów
które stoją na czatach

wiedząc kiedy obudzić niepokój
właśnie gdy następny wnuk
zdaje egzamin dojrzałości
nie będziesz pamiętał

dorósł bez twojej obecności

[eka]

O chorobie dotykającej całą rodzinę:(
Najbardziej leży mi 1. cząstka i dwa ostatnie wersy drugiej.

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Wielu musi niestety dorastać bez obecności
"niezastąpionych". Dwie pierwsze strofy
bardzo dobre, Marto. No może, o jeden zaimek za dużo : )

[marta zoja]

Dziękuję eka za czytanie, wiem jak trudno zrozumieć chorobę przez pryzmat uzależnienia. Wszystkich, których dotyka ten problem wspieram, a sama oddaję to co trudne w wierszach.

Alku, nawet nie zauważyłam tego za, tak byłam skupiona na przeżyciach. Dziękuję poprawiłam

1 wersja
ucieka daleko za nawias
trzeźwych myśli
ból narasta za odwagę
mojej intercyzy z jego butelką

[zimny grog]

mam prawo pić ciągle
brzmi w uszach niczym hasło
propagandowe demonów
stojących na czatach

tak, ale tylko po mojemu, bym napisał. wiersz bardzo dobry i bardzo dobrze mówi o trudnych i niedobrych relacjach które są udziałem wielu ludzi.

pozdrawiam.

[marta zoja]

Dziękuję zimny za przeczytanie i pozdrawiam mz

[jaguar]

Bolesny to wiersz. Myślę, że człowiek jest w stanie pokonać wszystko. Nałóg, urazy z dzieciństwa, nawet uszkodzenie, które ciągnie się za człowiekiem. Zmiana, to tylko jedna decyzja i staje się cud. Samo użalanie się nad sobą (wiem, że brzmi to okrutnie, ale nie jest) to bariera, która należy nie przeskoczyć, a obalić, tak po prostu. Da się. Pozdrawiam serdecznie.
A wiersz mi się spodobał