Wątki z życia czyli rozmowa z sąsiadem

[jerzy]

proszę usiąść
herbata kawa
czy pan dzisiaj jadł

nie piłem i nie jadłem od rana
chodziłem w słońcu
z rozwianymi włosami

wszyscy parami a ja sam
cóż z tego że sam pyta pan
bo ręce w kieszeniach samotne
i jak żyć tak wiosną

proszę spojrzeć
pierwsza mucha na suficie
niech pan nie zabija!

leć moje życie

[SamoZuo]

Tekst jest niebanalny i przemawia, ale wymaga szlifu
mnie rażą te powtórzenia
może tak:

proszę usiąść
herbata kawa
czy pan dzisiaj jadł

nic od rana

chodziłem w słońcu
z rozwianymi włosami

wszyscy parami a ja sam
cóż z tego spyta pan
bo ręce w kieszeniach zagubione
i jak żyć wiosną

proszę spojrzeć
pierwsza mucha na suficie
niech pan nie zabija!

leć moje życie

[czochrata]

z tym zakończeniem dałabym sobie spokój.../"leć moje życie"/poza tym w porządku-pozdrawiam

[Alek Osiński]

Mnie to tak szczerze mówiąc nie przekonało, sympatyczne
wprawdzie, zwłaszcza końcówka z muchą, ale opisana
sytuacja nie została specjalnie wgłębiona, tak trochę
po łebkach, jak na mój gust

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Poprawki zaproponowane przez SamoZuo - bardzo dobre, warto wziąć je pod uwagę.
Mnie dla odmiany pointa podoba się, ale faktycznie, powtórzenia do wycięcia.
Tekst ciekawy, bo pomimo ulotności formy i pozornie lekkiej treści zawiera w sobie coś dekadenckiego, melancholijnego...

Pozdrawiam,


Glo.