widzieć dalej / wersja 2 poprawiona

[anastazja]

przeszłość powraca monotematycznie
na kanapie ciągły niepokój
opanowuje doszczętnie mięśnie
wylewa łzy przez zniszczoną skórę
spojrzeniem obmacuje samotność

zakurzona na parapecie
modli się do drzew za szybą
i sprawdza obraz podobieństwa



02.03.2012


wersja poprawiona



na kanapie powroty przeszłości
ciągły niepokój
doszczętnie opanowuje mięśnie
obmacując spojrzeniem samotność
zniszczonego ciała

zakurzony na parapecie modli się do drzew
za oknem
sprawdza obraz podobieństwa




04.03.2012

[Gloinnen]

Wiersz ciekawy, tym razem.

Obraz samotności bardzo przygnębiający i myślę, ze jest to opis samotności i starości jednocześnie ---> "kanapa czasu", "zniszczona skóra", "zakurzona samotność"...

Trochę bym wprowadziła drobnych zmian do tekstu:

"monotematycznie powraca przeszłość ---> "przeszłość powraca monotematycznie" - inwersja zbyteczna.
ciągły niepokój na kanapie czasu ---> zrezygnowałabym z "czasu"; "na kanapie ciągły niepokój" - zmiana szyku wprowadza większe urozmaicenie przy lekturze.
opanowuje doszczętnie mięśnie
wylewa łzy przez zniszczoną skórę

spojrzeniem obmacuje samotność
zakurzona na parapecie piekła ---> albo "na parapecie w piekle" (jeśli chcesz zachować obraz piekielny), albo zwyczajnie - "na parapecie" - wolę osobiście wersję drugą, bo jest prostsza i lepiej pasuje do tych drzew, które peelka kontempluje za oknem.
modli się do drzew za szybą
i sprawdza obraz podobieństwa"

Czyżbyś chciała powiedzieć, że człowiek jest jak drzewo? Opisujesz stare drzewa, starych ludzi, tworzysz pomiędzy nimi analogie... W pewnym sensie jest coś w tym, drzewa doskonale samotne... Samotność nie jest piekłem, choć z upływem czasu być może zaczynamy żałować, że w nią wrośliśmy korzeniami.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

spojrzeniem obmacuje samotność
zakurzona na parapecie piekła

te słowa szczególnie, Anastazjo... Samotność - co ona potrafi zrobić z człowiekiem, a może z człowieka...Bardzo skłania do zadumy...


I mnóstwo serdeczności...
Ewa

[Alek Osiński]

Zgadzam się z przedmówcami

Pozdrawiam

[anastazja]

Glo - jak Ty mnie znasz. Jest dokładnie jak piszesz. Drzewa są samotne jak ludzie, zwłaszcza starzy. Oparci na parapecie zachodzą kurzem. Myślę, coraz częściej o tym...już z górki Glo.

Serdecznie dziękuję



Ewuniu

Al

Miłego dnia, dzięki