w okolicy ciebie

[firlo]

spragniony wędrówek ptaków
spaceruję za puste dłonie
aleją schwytanych kasztanów
bardziej lub mniej bez słów
lecą wióry
z drzew wycinanych na wiosnę

dalej staw i dwa bociany
kołysanką znikomych odczuć
klekoczą mordercze powroty
na niepopełnionych gniazdach

napisałem list
pod semaforem drogowskazu
tulipany oddaję nadziei

ojcze nasz biorę urlop
okolicznościowy

[perfidny krasnal]

pod semaforem drogowskazu
tulipany oddaję nadziei

ojcze nasz biorę urlop
okolicznościowy

Gdy krasnal ostatnio stał pod semaforem drogowskazu
także zbierał polne kwiaty dla swojej ukochanej,
z okazji takiej nadziei, sam bym udzielił zainteresowanemu
ze 3. dni urlopu, jako ojciec i matka jednocześnie


p.krasnal

[firlo]

pod semaforem drogowskazu
tulipany oddaję nadziei

ojcze nasz biorę urlop
okolicznościowy

Gdy krasnal ostatnio stał pod semaforem drogowskazu
także zbierał polne kwiaty dla swojej ukochanej,
z okazji takiej nadziei, sam bym udzielił zainteresowanemu
ze 3. dni urlopu, jako ojciec i matka jednocześnie


p.krasnal

krasnal ))

[atoja]

jakie ładne okolice

[anastazja]

I mnie się podoba ten obrazek.

[firlo]

I mnie się podoba ten obrazek.

dziękować ))

[Gloinnen]

spragniony wędrówek ptaków

bardziej lub mniej bez słów

aleją schwytanych kasztanów

Pomyślałabym nad zredukowaniem "-ów" - w pierwszym przykładzie - można byłoby napisać:

"spragniony ptasich wędrówek"

I jeszcze:

"bardziej lub mniej
bez słów lecą wióry"

Zmiana wersyfikacji pozwoli usunąć "słów" z pozycji eksponowanej (na końcu wersu) i nie będzie tak się rzucać w oczy podobieństwo z "kasztanów"...

dalej staw i dwa bociany
kołysanką znikomych odczuć
klekoczą mordercze powroty
na niepopełnionych gniazdach

Proponuję wyrzucić podkreślony wers.

pod semaforem drogowskazu

"pod semaforem" albo "pod drogowskazem" ---> w mojej opinii metafora "pod semaforem drogowskazu" jest skonstruowana trochę "na siłę"; zastanawiałam się nad znaczeniami obu słów i wydaje mi się, że to zabieg czysto dekoracyjny - a więc chyba zbędny...

Podoba mi się ogólny klimat tego wiersza - w powiązaniu z tytułem. Motyw wędrówki i nadziei, w połączeniu z pointą - wyszedł Ci całkiem nieźle. Z jednej strony - można wyczuć leciutki spleen, ale powroty zawsze zawierają w sobie coś optymistycznego. Nawet, jeśli powracamy z nieudanych wypraw ("mordercze powroty"), pozornie pokonani...

Pozdrawiam,


Glo.