na cztery klatki

[atma]

mieszkanie na cztery klatki
z oknem na świat
pstryk Polska pstryk Boliwia
cięcie

każdy kąt ma lokatora
ciemność ciszę pustkę i mnie
cięcie

poprzeczki zbyt wysokie
nie potrafię
cięcie

uchwycić w garść
bez pięści
cięcie


zabrakło miejsca na sznyty

[miniawka]

Witaj,
znakomity (bo aż banalny, lecz o to chodzi) pomysł połączenia obrazków fotofilmotele z dziarganiem. Tak kultura. Tu znakomicie przedstawiona.
Jednak chyba nie taki tytuł i tekst po gwiazdce. Wystarczy na tytuł pierwszy wers. A tekst pogwiazdkowy to kawa na ławę.
Ten wiersz jest zwizualizowany słowem. Duża sztuka. Ciekawe, czy dałoby się dorobić obraz (foto, grafikę)? To bardzo trudne, bo sam wiersz jest zwizualizowany, więc chyba trzeba by nakładć warstwę (warstwy) meta. Meta obrazu. Ja chyba jeszcze do tego nie dorosłem, choć to moja ostatnia pasja.
Adam

[atma]

Skoro tak piszesz, to wyrzucam dopowiedzenie. Grafikę - dałoby się, nie ma problemu. W wolnej chwili zrobię Dziękuję za odwiedziny i komentarz

[Gloinnen]

poprzeczki zbyt wysokie
nie potrafię
cięcie

nie można chwycić w garść
gdy nie ma się pięści
cięcie


nie mam już miejsca na sznyty

"poprzeczki zbyt wysokie
nie potrafię
cięcie

uchwycić w garść
bez pięści
cięcie


zabrakło miejsca na sznyty"

Z końcówki warto wywalić nadmiar przeczeń i mocno ją skrócić. Sens pozostaje, według mnie, zachowany, a ograniczenie ilości słów wyostrza przekaz, czyni go bardziej wyrazistym. Te cięcia - fotograficzne i cielesne - bardziej zostają zobrazowane oszczędnym, ostrym, surowym zapisem.
Warto zachować ciągłość pomiędzy strofami - zobacz: "poprzeczki zbyt wysokie - nie potrafię - uchwycić w garść - bez pięści ---> masz całość, a "cięcie" jest jedynie rodzajem przerywnika, krótką pauzą, wprowadza emocję w spójny monolog...

Ale to tylko moje osobiste zdanie.

Sam pomysł na wiersz - bardzo ciekawy. Adamie i Atmo - czekam z niecierpliwością na Wasze projekty grafiki - fajnie byłoby, gdybyście oboje przedstawili swoje pomysły; porównanie dwóch wizji mogłoby okazać się niezwykle interesujące.

Pozdrawiam,


Glo.

[Alek Osiński]

Niezły ten wiersz, głównie dzięki puencie, każdy obraz,
wyróżniony tutaj tylko hasłem jest jakimś odbiciem realnego
i bolesnego wydarzenia, człowiek na skutek ich notowania
zamienia się cały w bliznę, w końcu brakuje już miejsca...

P.S. Pomysły na poprawki zawsze warto przemyśleć

[miniawka]

Witaj Glo,
Tu trzeba poruszać się w meta warstwie statycznego obrazu. A tekst jest super dynamiczny i zawarcie tej dynamiki w jednym (singlowym) obrazie graniczy z cudem.
Ale cuda się zdarzają.
Inaczej: mnie nie chodzi o kilka "kadrów", lecz o jeden. I o jeden, w którym nie ma żadnych przenikań. I trudne dlatego, że znakomicie opisał fragment naszej po...nej kultury. I zrobił to bez uwodzenia, epatowania.
I to jest tak: albo załapię pomysł, albo nigdy to się mi nie przydarzy.
A może: w tekst wiersz "wchodzą" zamieszczone obok emotikony? Wtedy pojawia się (może zbyt nachalna) warstwa oceniająca.
Takie przychodzą mi późną nocą.
Adam

[atma]

Dziękuję Glo - poprawiłam. Czasami dajemy zwieść się hasłom - wcześniejsze - nie można chwycić w garść, gdy nie ma się pięści - to wyrażenie odnoszące się do depresji, swoiste hasło kierowane przez psychologów do najbliższych, którzy często mówią - weź się w garść. Miało stanowić ostatni obraz, jako następstwo zbyt wysokich wymagań, z którymi nie można sobie poradzić. Ale Twoja sugestia kondensuje obrazy i chyba o to chodzi. Zdjęcie/grafikę i tak muszę zrobić, poproszę więc Was o równie solidną krytykę jak przy wierszach Dziękuję wszystkim za przeczytanie i pozostawienie wrażeń oraz sugestii


Adamie - do dzieła