w fazie REM

[Pinokio]

w fazie REM
cisza przysłania problemy
pojawiają się nagie anioły
zwiastują nowinę że ho ho
kiszą los w beczce kapusty

a hetka pętelka labiryntem
śmiga jak nówka maybacha
słyszę dzyń dzyń i klękam
czerwone gumiaki spocone

skazane na niebieskie Nie
a myśl ze słowem i pieśnią
opada ulata drży wypada
jest tak jest czyli nijak

składam uszy wargi grymasem
piersi do serca stopy do kolan
jak brony przeżarte przez rdzę
ślę cichy pacierz i milczę

nie wiem płaczę czy się śmieję
mój wybór kiedy liczę obłoczki

[Miladora]

Lubię takie obrazy, Pinokio.
Z lekką iskrą "szaleństwa". A w każdym razie barwne i oryginalne.
Coś tam jeszcze jest we mnie z dziecka, które można złapać na bajkowe klimaty snu. Choć wiadomo, że nie każdy sen bywa dobry i szczęśliwy...

Mam pytanie tylko:
- jest tak jest czyli nijak - nie powinno być "jest jak jest czyli nijak"?

Dobrego

[Pinokio]

dzięki Miladora za uwagi,

pozdrawiam serdecznie

[Gloinnen]

Trochę jak zapis bad tripu.
Tytuł wiele mówi. Osobiście wolę jednak poezję, która jednak jest nie tylko zabawą obrazami i w której przekaz sięga do jakichś głębszych pokładów ludzkiej myśli. Powyższy tekst oceniam jako wdzięczną wprawkę warsztatową, nic więcej.

Pozdrawiam,


Glo.