Kwiecień

[Bazyliszek]

pozostawiłeś rozrzucone partytury
milczący metronom i duży woskowy kleks
(nie lubiłeś światła lamp)

w ciszy pokoju i barwach obrazów
jeszcze gra muzyka

żałobą przysłonięte okna
w mroku fortepian przemienia się w cień

właśnie rozkwitają kwiaty
drzewa ubierają nowe zielone sukienki

nie jest łatwo umierać
początkiem wiosny

[Alek Osiński]

Ostatnio czytałem tutaj na portalu kilka wierszy
odnoszących się do tej właśnie kwestii - paradoksu
śmierci w obliczu budzącej się natury. Wiersz nie jest zły
moim zdaniem; bardzo prosty wprawdzie, ale przez to
mocno komunikatywny, nie zawsze trzeba wszystko
komplikować; w sumie na plus.

Pozdrawiam

[Bazyliszek]

dziękuję, napisałem go do piosenki J. Brel'a Le moribond (umierający) pozdrawiam

Dodano -- 18 mar 2012, 15:43 --

zapomniałem dodać http://www.youtube.com/watch?v=ad6m3OBS ... re=related

[Ewa Włodek]

nie jest łatwo umierać
początkiem wiosny

nigdy nie jest łatwo umierać... A wiersz - miły w odbiorze, szczególnie obrazowanie.

Pozdrawiam ciepło...
Ewa

[Bazyliszek]

dziękuję i tez pozdrawiam ciepło w deszczowy dzień

[anastazja]

Sympatyczny -

[Gloinnen]

dziękuję, napisałem go do piosenki J. Brel'a Le moribond (umierający

Brel!


Jeżeli mogę wychylić się z jedną nieśmiałą sugestią:

żałobą przysłonięte okna
w mroku fortepian przemienia się w cień

"okna przysłonięte żałobą
fortepian przemienia się w cień" ---> wydaje mi się, że "w mroku" jest już niepotrzebne, żałoba, przysłonięte okna tworzą wystarczająco mroczną scenerię. Przy okazji unikasz powtórzenia "w". Aha, i jeszcze zasugerowałam usunięcie inwersji z pierwszej linijki tego dwuwersu.

W pierwszej części - trochę razi nagromadzenie konstrukcji dopełniaczowych: "światło lamp", "cisza pokoju", "barwy obrazów"... Nie są to metafory, ale jednak takie składniowe echo rzuca się w oczy.

"nie lubiłeś światła rzucanego przez lampy" ---> a gdyby ten wers rozbudować?

Ogólnie jednak - zgodzę się z Alem z krainy os. Wiosna ma swoje ciemne oblicza, gdyż natura budzi się zawsze na zgliszczach, ziemia najpierw musi zostać nakarmiona śmiercią, aby mogła wydać nowe życie.
W życiu też tak jest. Coś musi umrzeć, aby coś mogło się narodzić; nasz los jest wpisany w wiele cykli, metamorfoz...

Pozdrawiam,


Glo.

[Aldona Latosik]

nigdy nie jest łatwo umierać bez względu na porę roku

ciekawy wiersz z dobrym klimatem

z pozdrowieniami

[Bazyliszek]

dziękuję wszystkim:)Gloinnen pomyślę o poprawkach, tylko poprawiać własny jest trudniej jak 10 kogoś dziękuję za sugestie

[iskierka]

nigdy nie jest łatwo umierać,
jak i nie łatwo jest żyć
A wiersz - miły w odbiorze