Sztafeta

[Jarek B]

zawsze biegałem najszybciej
wciąż pierwszy
najlepszy
wspaniały
lecz chyba słabo trenowałem
w prawdziwym wyścigu
wypierdoliłem się wraz z życiem
na pierwszym zakręcie
na łeb spadło mi małżeństwo
samochód co wiecznie się pierdoli
raty za mieszkanie
rachunki
prąd
telefon

tablice dekalogu
skopały mi rozum
na dodatek córka
oznajmiła że w ciąże zaszła
kurwa
co za życie
codziennie oglądam
podeszwy od spodu

znowu podnieśli ceny paliwa
jutro wzrośnie akcyza
czy wejdziemy w strefę euro
polacy ruszyli do niemiec
czytam ze zwitków gazet
przybitych gwoździem obok sedesu
spłuczka kieruje je do źródła
szambo
szambo też jest pełne
wywóz gówna
para stów
chuj
mam dość
jutro niedziela
żonka drze się z kuchni

-masz drobne na ofiarę

-tak

jutro sam się położę
wypiję ile dam radę
oddam wszystko
by stanąć na chwilę
świat niech zapierdala
ja nie biegnę
zrywam kontakt

jestem żoną alkoholika
wyznanie na zwitku
wcale się nie dziwię
podcieram tyłek
idę spać
kurwa
zapomniałem spłukać
do szamba
które to okrążenie
w dupie to mam

a żonka

-chcesz seksu

śpij
jutro ci oddam
wszystkie pieniądze
tylko śpij

-zabezpieczyłaś się

-no coś ty
musisz wyskoczyć

kurwa
mieszkam na parterze
jutro niedziela
wysłuchamy kazanie
jak miliony innych
pobiegniemy
do komunii
i komunikanta
przecelebrujemy naszą świętość
zaledwie do ławki
jeszcze krzyżyk na drogę
i start
na golgotę

żonka

-jakie jutro spodnie włożysz
te od garnituru


-nie
dżinsy


-włóż te od garnituru


kurwa
o d p i e r d o l s i ę
krzyczę całym ciałem
nie otwierając ust
komory serca drżą
komórki mózgu zalane krwią
jądra pękły

-dobrze
te od garnituru
śpij

[Miladora]

No fakt, sztafeta.
A wiersz buzuje emocjami. Przyznam, że się ubawiłam.

Co wcale nie znaczy, że Cię oszczędzę, Jarku.

- biegałem/trenowałem - świadomy rym? Bo masz ich więcej w wierszu, ale ten akurat ze względu na tę samą formę gramatyczną nie brzmi korzystnie. Można zmienić na "biegłem".

- wypierdoliłem się/pierdoli - jedno powtórzenie bym zmieniła. Na przykład:
- samochód co wiecznie się pieprzy

- że w ciąże zaszła - w ciążę

- wywóz gówna
para stów - chodzi o parę (kilka) stów?

-()masz drobne na ofiarę
-()tak
-()chcesz seksu
-()zabezpieczyłaś się
-()no coś ty - dodaj spacje

- wysłuchamy kazanie - kazania

-()jakie jutro spodnie włożysz
-()nie
-()włóż te od garnituru
-()dobrze

Dobrego. Jutro niedziela.

[Abi]

bieg przez prozę życia
dla medalu,
który przybiją na plecach

a jutro spodnie w kant
i piątak na tacę...

pozdrawiam
:-) A

[Jarek B]

...Miladorciu:)...nie oszczędzaj:)
...Abi:)...żółwik:)

[perfidny krasnal]

e tam, duperele takie, burżujskie wynurzenia, zgorzknialce-zakalce
krasnal jak się umówi z kumplem na kielicha, to musi godzinami
słuchać takich "rewelacji", krasnal swoją żonkę dopieszcza
i nie musi potem słuchać wypowiedzi o spodniach, hehe
spróbowała by tylko

[Gloinnen]

Moja pierwsza sugestia brzmi - podzielić tekst na krótsze części.
Łatwiej jest go wtedy czytać. Według mnie można spróbować w nim wyodrębnić pewne części tematyczne. Taki tasiemiec raczej utrudnia lekturę, a na pewno nie zachęca, gdyż czytelnik z natury to leniwe zwierzę i mniej więcej dochodząc do jednej trzeciej tekstu zniechęci się.
Delimitacja pozwoliłaby zagrać wewnętrznym napięciem, odsapnąć myśli, wziąć oddech. Poza tym działa wówczas naturalny mechanizm ciekawości: "co nowego?", a nie "o kurwa, ile jeszcze tego jest!"

Generalnie lubię taką prostą poetykę, opartą na codziennym języku i obserwacji świata bez upiększeń, bez zniekształcających filtrów. Wymaga ona jednak - przynajmniej moim zdaniem - wyjątkowej precyzji wypowiedzi. Wydaje mi się, że Twój tekst można - oprócz podzielenia na krótsze odcinki - na pewno odchudzić.

zawsze biegałem najszybciej
wciąż pierwszy
najlepszy
wspaniały
lecz chyba słabo trenowałem
w prawdziwym wyścigu
wypierdoliłem się wraz z życiem
na pierwszym zakręcie
na łeb spadło mi małżeństwo
samochód co wiecznie się pierdoli
raty za mieszkanie
rachunki
prąd
telefon

"zawsze biegałem najszybciej
wciąż pierwszy
lecz chyba słabo trenowałem
w prawdziwym wyścigu
wyjebałem się wraz z życiem
na pierwszym zakręcie
na łeb spadło małżeństwo
samochód co wiecznie się pierdoli
raty za mieszkanie
prąd
telefon" ---> trochę można wyrzucić już z pierwszej strofy. Powtórzeń nie lubię, zasób wulgaryzmów też mamy bogaty, dlatego podmieniłam. Można łagodniej, np. "wypieprzyłem się", ja poszłam ostro, Twoja decyzja, czy będziesz próbował zmian i w którym pójdziesz kierunku.

szambo
szambo też jest pełne

Tutaj chyba wystarczy jedno "szambo" w mojej ocenie.

jutro sam się położę
wypiję ile dam radę
oddam wszystko
by stanąć na chwilę
świat niech zapierdala
ja nie biegnę
zrywam kontakt

"sam się położę
wypiję ile dam radę
oddam wszystko
by na chwilę stanąć
świat niech zapierdala
ja zrywam kontakt" ---> znów kilka rzeczy według mnie do wylotu, w czwartym miejscu zmiana szyku pozwala uniknąć niezręcznego zrymowania "radę/chwilę."

zapomniałem spłukać
do szamba
które to okrążenie
w dupie to mam

"zapomniałem spłukać
które okrążenie
w dupie mam" ---> skrócenie pozwala na grę znaczeniami, kursywa dla odmiany wyodrębni wers, który można (po usunięciu zaimka) odczytać na dwa różne sposoby.

Końcówka dobra. W konwencji scenki rodzajowej. Nihil novi, ale dla tylu prymitywnych i płaskich mentalności kwestia wyboru spodni do kościoła urasta do najwyższej rangi.
Pointa zatem wypadła ironicznie, świadcząc o umiejętności wnikliwego obserwowania. Pomyślałam też o tym, jak bardzo proza życia, szara codzienność, zabija w człowieku wyobraźnię, spontaniczność, radość życia, idealizm. W sumie wyszła krytyka strasznych mieszczan. Stworzona wiele lat później, niż powstał pierwowzór.

Skomentuję Twój wiersz tekstem nieśmiertelnego Tuwima, bo pisał dokładnie o tym samym.

Julian Tuwim "Straszni mieszczanie"

Straszne mieszkania. W strasznych mieszkaniach
Strasznie mieszkają straszni mieszczanie.
Pleśnią i kopciem pełznie po ścianach
Zgroza zimowa, ciemne konanie.

Od rana bełkot. Bełkocą, bredzą,
Że deszcz, że drogo, że to, że tamto.
Trochę pochodzą, trochę posiedzą,
I wszystko widmo. I wszystko fantom.

Sprawdzą godzinę, sprawdzą kieszenie,
Krawacik musną, klapy obciągną
I godnym krokiem z mieszkań – na ziemię,
Taką wiadomą, taką okrągłą.

I oto idą, zapięci szczelnie,
Patrzą na prawo, patrzą na lewo.
A patrząc – widzą wszystko oddzielnie
Że dom… że Stasiek… że koń… że drzewo…

Jak ciasto biorą gazety w palce
I żują, żują na papkę pulchną,
Aż papierowym wzdęte zakalcem,
Wypchane głowy grubo im puchną.

I znowu mówią, że Ford… że kino…
Że Bóg… że Rosja… radio, sport, wojna…
Warstwami rośnie brednia potworna,
I w dżungli zdarzeń widmami płyną.

Głowę rozdętą i coraz cięższą
Ku wieczorowi ślepo zwieszają.
Pod łóżka włażą, złodzieja węszą,
Łbem o nocniki chłodne trącając.

I znowu sprawdzą kieszonki, kwitki,
Spodnie na tyłkach zacerowane,
Własność wielebną, święte nabytki,
Swoje, wyłączne, zapracowane.

Potem się modlą: “od nagłej śmierci…
…od wojny… głodu… odpoczywanie”
I zasypiają z mordą na piersi
W strasznych mieszkaniach straszni mieszczanie.



Glo.

[Jarek B]

...Glo:)...wybacz ,ze tak zdrobnię,na temat wiersza...stworzyłaś rozprawkę:)...nigdy w życiu...ja prosty chłopak...nie sądziłem,że można tyle napisać...o papierze toaletowym...oderwanym od ..."pupy"-pozdrawiam Cię serdecznie i dziękuję Jerry

[Sede Vacante]

Długie, ale warte przeczytania od słowa do słowa.
Nie mam żadnych zastrzeżeń.
i jak tu być optymistą, skoro tyle prawdy aż kipi z tego wiersza;)
Określiłes mnóstwo sytuacji, które po trosze dotyczą każdego z nas i na dodatek świetnymi słowami poezji dramatycznej, niepokojącej i jakże rozkosznej w swej mroczności.

[jaga]

mocny

[Gloinnen]

Usunęłam zdublowany temat, a komentarze do powtórnie wklejonego wiersza przeniosłam pod tekst opublikowany wcześniej.

Każdy z Was ma w profilu opcję - Pokaż tematy użytkownika. W razie wątpliwości, czy dany wiersz już został zamieszczony na forum, czy też nie, można z niej skorzystać i to bez problemu sprawdzić w wykazie założonych przez siebie wątków.

Gloinnen.