A teraz Neptunie

[Gajka]

powolnym krokiem przemierzała gorącą plażę
Neptun wzrokiem dotykał jej opalone ciało
z oddali widziała złoto purpurową zorzę
barwne rydwany zawieszone na widnokręgu

piasek przesypujący się między palcami stóp
skrupulatnie odmierzał marnotrawiony czas
a myśli rozbiegane z krzykiem rozszalałych mew
wirowały w lazurowej nadmorskiej przestrzeni

[Alek Osiński]

krzykiem rozszalałych mew

skąd to nagłe mewie szaleństwo w tak zwiewnym klimaciku?

lekko zarzucone na biodra białe pareo
subtelnie muskało powiewem odkryte uda

pareo raczej mogło muskać czymś materialnym a nie powiewem,

lagunie otoczonej wstęgą kolorowych alg

algi jako takie, nie porażają raczej feerią barw, chyba że na potrzeby wiersza...

Po pokazie kankana, wątpię czy Peel tak łatwo uwolni się
od Neptuna...

Monotonny jak dla mnie obazek, z jednej strony ładne i plastyczne
momenty, z drugiej pewne niezgrabności, do tego inwersje;
rozumiem nastrój, ale wiersz
mnie nie powalił

Pozdrawiam

[Gloinnen]

wiersz
mnie nie powalił

Mnie też nie. I zastanawiam się nad komentarzem, bo w zasadzie, gdybym chciała coś z tego tekstu ocalić, musiałabym połowę rzeczy wyciąć.

Potrzeby estetyczne są bardzo różne, podobnie jak indywidualne upodobania. Definicja kiczu jest również bardzo względna, niektórzy w ogóle odrzucają zasadność tworzenia takiej kategorii. Niestety, dla mnie wizja zachodu słońca nad morzem i cały nakreślony przez Ciebie w tym wierszu obraz, klimat - są właśnie klasycznym, niemal książkowym przykładem kiczu. Istnieją po prostu motywy, które stanowią dla artystów pułapkę. Oczywiście z czysto pragmatycznego punktu widzenia stworzyłaś "śliczną" impresję - migotliwą, kolorową, słodką. Ale - jak są miłośnicy słodkiego bądź wytrawnego szampana, są też miłośnicy poezji słodkiej bądź wytrawnej. A ten tekst zdecydowanie wytrawny nie jest...

Wiersz oparłaś na popularnej koncepcji piękna - widokówkowej, papeteriowej... Ja tego nigdy nie kupię...

Jeśli mogłabym sformułować konkretne zastrzeżenia, to sporo by tego było:
- za dużo przymiotników, za dużo zdobnictwa - "złoto-purpurową", "barwne", "lazurowej", "błękitnej", "kolorowych" - i mnóstwo innych - stwarza wrażenie przesytu. Im mniej błyskotek, tym lepiej, takie jest moje zdanie...
- masa powtórzeń:

jej opalone ciało

dopieszczały jej ciało

wzdłuż zakoli ciała

między palcami stóp

zatopić stopy

- zaimkologia stosowana - na przykład trzy razy powtarza się "jej"...
- nadmiar imiesłowów - "zawieszone", "przesypujący się", "marnotrawiony", "rozbiegane", "rozszalałych", "zarzucone", "zachodzącego", "wpleciona", "dogasającego", "otoczonej"... Od pewnego momentu zaczyna to razić.
- przegadanie - chociażby w takich miejscach, jak:

piasek przesypujący się między palcami stóp

spacerowała wśród piaszczystych wydm

Dwa razy opisujesz to samo, nawracasz do tego, co już zostało powiedziane, przez co tekst pozbawiony jest wewnętrznego napięcia, nie rozwija się...

Przegadanie dotyczy też przeładowania dekoracjami.

- wyświechtana metaforyka:

wzrokiem dotykał

barwne rydwany zawieszone na widnokręgu

ostatnie promienie zachodzącego już słońca

pejzaż dogasającego dnia

uparty wiatr wciąż tańczył kankana w jej włosach

A to dlatego, że w temacie spacerów po plaży o zachodzie słońca bardzo trudno jest powiedzieć coś odkrywczego, ująć go w sposób nowatorski, świeży...

No jest to słaby wiersz w mojej ocenie. Myślę, że brak komentarzy pod nim jest dość wymowny. Ja odważyłam się napisać szczerze, jako ta od brudnej roboty...

Pozdrawiam, czekam na kolejne wiersze, bo wierzę, że potrafisz.


Glo.

PS. A, właśnie. Dołączam dla Ciebie piosenkę - do słów K.K. Baczyńskiego - która stanowi dowód, że można niebanalnie i zachwycająco o tych zachodach słońca... Według mnie na tym tekście dobre pisanie w temacie już się skończyło. Długo nie powstanie zapewne nic lepszego...

http://www.youtube.com/watch?v=hdEdVAkAQv8&feature=fvsr

W ogóle - jedna z najpiękniejszych piosenek, jaką znam...

[Gajka]

A to dlatego, że w temacie spacerów po plaży o zachodzie słońca bardzo trudno jest powiedzieć coś odkrywczego, ująć go w sposób nowatorski, świeży...

No jest to słaby wiersz w mojej ocenie. Myślę, że brak komentarzy pod nim jest dość wymowny. Ja odważyłam się napisać szczerze, jako ta od brudnej roboty...

Pozdrawiam, czekam na kolejne wiersze, bo wierzę, że potrafisz.


Glo.

PS. A, właśnie. Dołączam dla Ciebie piosenkę - do słów K.K. Baczyńskiego - która stanowi dowód, że można niebanalnie i zachwycająco o tych zachodach słońca... Według mnie na tym tekście dobre pisanie w temacie już się skończyło. Długo nie powstanie zapewne nic lepszego...

http://www.youtube.com/watch?v=hdEdVAkAQv8&feature=fvsr

W ogóle - jedna z najpiękniejszych piosenek, jaką znam...

[/quote]



GLO
Wielkie dzięki jest to jeden z pierwszych popełnionych przeze mnie gniotów

Dzięki za trud i przepraszam