imago nacja

[pietrek]

imago nacja

złuszczam się

jak stara barwa
chitynowo przyciasny
mundurek

czekając na słoneczny wiatr
sam nie wiem

bardziej ciekawi
czy rani

twoje moje
nasze

nowe wcielenie

[Alek Osiński]

O, to coś dla mnie, interesują mnie bardzo takie zagadnienia,
nawet napisałem kiedyś coś trochę podobnego,
zabieram wiersz do kajeta

[pietrek]

mile to łechce Ego, mojego wymyślonego kota
dzięki al

[e_14scie]

lekko i nieźle, ale mam wrażenie jakbyś napisał w przerwie na lunch, albo autobusie na szybko. Nie jest to w sensie pejoratywnym, nie myśl.

[pietrek]

nie myśl.

staram się
ale tak naprawdę to się troszkę nakombinowałem
i mam uczucie "niedo", to świeżynki (ten i następny), ciągle jeszcze "się dzieją"
pozdrawiam

[skaranie boskie]

No to kot przyszedł znowu na świat.
I wraz z nim przyszło pytanie.
Czyje wcielenie?

A odpowiedź tak wieloznaczna...

Dobrze jest!

[ks-hp]

Bardzo lubię Cię czytać. To znaczy - wiem, że to niepasujące określenie, bo poezji nie można 'lubić', przynajmniej według mnie z nią jest tak, że trzeba po prostu w niej się zaczytywać, ale lubić? To zbyt proste. Lubić można tosty z dżemem, leżenie w łóżku albo kolegę z ławki.
W każdym razie - u Ciebie jest zwykle minimalistycznie. Sam nie potrafię tak pisać (choć i tak dawniej miałem skłonność do wodolejstwa i przegadywania wszystkiego wszystkim), ale to i tak dobrze - jest tylko jeden Pietrek, jest tylko jeden ks_hp.
Ten tekst jest jednym z lepszych. Przede wszystkim dlatego, że w paru pozornie prostych sekwencjach potrafisz ukryć dużo prawdy. Naprawdę - dużo.
Pozdrawiam!

[pietrek]

jestem trochę zawstydzony, dziękuję bardzo ks-hp

[Gloinnen]

Tak, powtórzę za ks-hp - Twoje wiersze, Pietrek, mają swój niepowtarzalny charakter, są rozpoznawalne na tle wielu innych. To bardzo dobrze o nich świadczy. Nie ma nic gorszego niż automatyczne powielanie masy tekstów pisanych na jedno kopyto, uznanych za dobre przez jakiśtam autorytet, co ma miejsce na wielu portalach literackich.

Minimalizm uwielbiam.
Żeby było jeszcze bardziej minimalistycznie, sugerowałabym usunąć:

twoje moje
nasze

Moim zdaniem zupełnie niepotrzebne...

Poza tym -

Znakomity tytuł, nawiązujący do owadzich przeobrażeń, a w wierszu mamy przemiany osobowości, może kolejne reinkarnacje, nakładające się doświadczenia, biografie, a także - może po prostu przemijanie, czas, który zmienia człowieka. Do tego dochodzą marzenia, wspomnienia... Utwór niezwykle wieloznaczny w swojej prostocie, obraz pozwala na snucie wielu hipotez i długie rozmyślanie nad nimi.



Pozdrawiam,


Glo.

[pietrek]

dziękuję Glo, to bardzo łaskawa dla mnie opinia, potrzebna, bo raz - żem próżny, i łasy na komplementy, a dwa -
- amatorzy zawsze mają problem z oceną swoich wytworów, takie rozproszenie twórczego "ja" - od samozachwytu do samobiczowania
pozdrawiam