***(Czas na haiku...)

[ble]

Czas na haiku. Wieczór, spokojniej brzęczą owady.
Drobiazgowa wieczność, pył blokujący kanaliki łzowe.

W stopklatkach płynny krok zamienia się
w zrujnowaną nieruchomość. Czy ta wzruszająca dama
w Greku Zorbie nazywała się Bubulina?
Hortensje zbyt wolno zapominają o kolorze.

Tik, tak; jeden z moich znajomych ma psa,
który dostaje konwulsji na widok spakowanych walizek.

[Alek Osiński]

Te urywane myśli w gęstniejącym wieczorze
sprawiają właśnie wrażenie takich spakowanych
walizek, nie wszystkie są zamknięte, z niektórych
wypadają jakieś przypadkowe rzeczy...drobiazgowa
wieczność. Ja jestem bardzo na tak co do tego wiersza.

Pozdrawiam

[P.A.R.]

nie umiem jak Glo i poniektórzy
napisać na kolanie pracy doktorskiej
na temat lub z powodu jego braku
jeno czucie mi pozostaje

zableblałaś mnie na okrągło
i to staje się normą...

dżisesss nieee

[atoja]

gdy walizki spakowane rwą się myśli
i pies dostaje konwulsji

ech... niebagatelna Ble

mój na straży jak semafor wśród walizek dygresja
miłego

[ble]

Te urywane myśli w gęstniejącym wieczorze
sprawiają właśnie wrażenie takich spakowanych
walizek, nie wszystkie są zamknięte, z niektórych
wypadają jakieś przypadkowe rzeczy...drobiazgowa
wieczność. Ja jestem bardzo na tak co do tego wiersza.

Czy można w tym wierszu wyczuć 'rozbudowane haiku'? Trzy niepowiązane z sobą bezpośrednio strofy, dające jedną myśl. Wiersz sprzed paru lat, niewykorzystany, dobierany przez czytelnikow różnie. Włączam do TABLETEK.

Dziekuję, Al. Krajobrazy u Ciebie piękne. Jakieś konkretne miejsce?

nie umiem jak Glo i poniektórzy
napisać na kolanie pracy doktorskiej
na temat lub z powodu jego braku
jeno czucie mi pozostaje

zableblałaś mnie na okrągło
i to staje się normą...

dżisesss nieee

P.A.R. dziękuję za wpadkę. Ty zawsze jesteś dla mnie słabo czytelny. Więc TAK czy NIEEE?
Pozdrawiam Kolegę

gdy walizki spakowane rwą się myśli
i pies dostaje konwulsji

ech... niebagatelna Ble

mój na straży jak semafor wśród walizek dygresja

To prawda Atoja, że rwą się myśli przy pakowaniu.
Rozumiem, że masz psa. Ja też kiedyś miałam. Było ich trzech, w każdym z nich inna krew..
Najbardziej wspominam ostatniego. Nazywał się Beps, patrzyl mi w oczy, wszystko rozumiał. Nieodżałowany.

Pozdrowienia ATOTY

[Marcin Sztelak]

Nie wiem czy ma wiersz wiele wspólnego z haiku - przynajmniej w jego podstawowej formie ale i tak jest dobry. Chociaż szczególnie podoba mi się motyw psa - lecz to już przez pryzmat mojego uwielbienia dla nich patrząc.

Pozdrawiam.

[perfidny krasnal]

haiku nie haiku, brawa się należą

[Ania Ostrowska]

Przyciągnął mnie tytuł, bo przez dłuższy czas próbowałam zmierzyć się z prawdziwym haiku. Tymczasowo poległam, ale nie mam wątpliwości, że jeszcze do tej formy poezji wrócę. W Twoim wierszu jest ten szczególny klimat, echo filozofii haiku czuje się bardzo wyraźnie. Poszczególne frazy z pewnością mogłyby być zaczynem. Bardzo na "tak". Pozdrawiam

[ble]

haiku nie haiku, brawa się należą

Zawsze wierzyłam w krasnoludki Pozdrawiam .

Nie wiem czy ma wiersz wiele wspólnego z haiku - przynajmniej w jego podstawowej formie ale i tak jest dobry. Chociaż szczególnie podoba mi się motyw psa - lecz to już przez pryzmat mojego uwielbienia dla nich patrząc.

Czyli, nadaje się do czytania? Dzięki

Przyciągnął mnie tytuł, bo przez dłuższy czas próbowałam zmierzyć się z prawdziwym haiku. Tymczasowo poległam, ale nie mam wątpliwości, że jeszcze do tej formy poezji wrócę. W Twoim wierszu jest ten szczególny klimat, echo filozofii haiku czuje się bardzo wyraźnie. Poszczególne frazy z pewnością mogłyby być zaczynem. Bardzo na "tak". Pozdrawiam

Aniu, ogromnie się cieszę z tego, co napisałaś. Jest echo filozofii haiku? Bardzo tego chciałam, jeśli je czujesz, to znaczy, że coś się tam udało.
Pozdrowienia

[Alek Osiński]

Czy można w tym wierszu wyczuć 'rozbudowane haiku'? Trzy niepowiązane z sobą bezpośrednio strofy, dające jedną myśl. Wiersz sprzed paru lat, niewykorzystany, dobierany przez czytelnikow różnie. Włączam do TABLETEK.

Są frazy charakterystyczne dla haiku np. Hortensje zbyt wolno zapominają o kolorze i jest pewne pokrewieństwo
duchowe, chociaż czy warto się o to martwić? To ty nazywasz tutaj i konstytuujesz stany.

Krajobrazy u Ciebie piękne. Jakieś konkretne miejsce?

Tak, to Babia Góra, moja kolebka