backup

[Gloinnen]

chociaż garść śniegu w zamian
pozostaw bo nie mam jak iść za tropem
odciśniętym w ultrafiolecie

zanim noc mnie stworzyła
byłam tylko hologramem

obiecałeś korytarze powietrzne
na wyciągnięcie ręki
dziś tylko pęknięte gwiazdy błąkają się w ciemni

odczuwam zimno gdy trzeba
przelatuję tranzytem
przez wszystkie stany skupienia

zerwane połączenie między kwadransami
nie odpychaj przecież

tak mało wiesz o mnie



wrzesień 2011
_________________
Glo.

[Alek Osiński]

chociaż garść śniegu w zamian
pozostaw bo nie mam jak iść za tropem
odciśniętym w ultrafiolecie

zanim noc mnie stworzyła
byłam tylko hologramem

ten fragment mi się bardzo podoba

zerwane połączenie między kwadransami

a tego nie bardzo rozumiem

Pozdrowienia

[ble]

Bardzo ładny. Garść śniegu pod ślady - piękna.
Albo to

zanim noc mnie stworzyła
byłam tylko hologramem

Dlaczego kursywy i czy w Twoim zamierzeniu miały tworzyć całość?
Pozdrawiam

[anastazja]

zanim noc mnie stworzyła
byłam tylko hologramem

Bardzo urzekłaś tą frazą Glo jak i całym wierszem.

Pozdrawiam

[Withkacy]

tak mało i chyba się nie dowie. wyczuwam jakąś tęsknotę i melancholię a zarazem stan skupienia by przetrwać. takie są moje skojarzenia. Pozdrawiam.

[coobus]

chłodno i ciemno w tym wierszu, ale odnajduję się w nim

[Sede Vacante]

Hmmm, nie rozumiem chyba, ale czy to wiersz o jakiejś wirtualnej postaci, która nabrała życia przy pomocy miłości?
Trudno, żebym napisał "piękny", choć pewnie taki jest, ale nie rozumiem go do końca, więc nie mogę. Jednak jakąś nutkę smutku, samotności wyczuwam

chociaż garść śniegu w zamian
pozostaw bo nie mam jak iść za tropem
odciśniętym w ultrafiolecie

obiecałeś korytarze powietrzne
na wyciągnięcie ręki
dziś tylko pęknięte gwiazdy błąkają się w ciemni


Te wersy bardzo mi się podobają. Zastanawia mnie cały czas ten ultrafiolet. Nie jestem biegły z techniki, ale mam wrażenie, jakby chodziło o jakąś nierealną osobę, albo istniejącą w innym wymiarze?
Cóż, moja wina, ale na pewno nie jest mi obojętny, bo może właśnie dlatego ciekawy, że nie moge go rozgryźć, a chciałoby się;)

[skaranie boskie]

Podpowiem Ci Sede, bo wiem małe co nieco o istocie tego wiersza.
Próbuje przemycić niespełnione wspomnienia do spełnionej teraźniejszości. Taki wymieszany koktajl z marzeń i zdarzeń. Pięknie podany.
Bardzo mi się podoba, Glo.
Szczególnie te frazy, które ze wspomnień właśnie.