odbrzeżanie

[ks-hp]

Niemiarowość o tej porze; wyrwa jak światło w tunelu.
Tłuste, śliskie chodniki, zakręty i skręty. Z perspektywy
okna chłód jest doskonały. Odłamki kriolitu -
ślepota to cecha raz na życie.

Teraz sczerniało, niby od siarki. Pod naporem
wzrost ustaje; tym dalej do rana. Rosa wsiąknie
w drzewa, zamienimy się więc miejscami i zerwiemy
cumy w porcie, gałęzie nocnych ciał.

[Alek Osiński]

Tym razem tytuł mi się podoba, czuje się to odrywanie, odwyrwianie;
wewnętrzny krajobraz mroczny i dociekliwy, gałęzie nocnych ciał
przekonują, mam wątpliwość natomiast do tego wersu

ślepota to cecha raz na życie.

mi jakoś nie leży w tym wierszu

Pozdrawiam

[nicki2222]

Świetny tytuł! Zresztą całość! Skręty i zakręty, wrócę żeby pogubić się trochę i może odnaleźć?

[Nalka31]

Rosa wsiąknie
w drzewa, zamienimy się więc miejscami i zerwiemy
cumy w porcie,

To biorę dla siebie. Reszta troszkę przygnębiająca jak na mój dzisiejszy nastrój, ale w przekazie wiersz dobry. Do refleksji, chociaż wydaje się troszkę hermetyczny, jednak nie na tyle aby nie był czytelny dla odbiorcy. Zresztą na pewno każdy ma inne do niego odniesienia.

[ks-hp]

Al, ciekaw jestem, z czym powiązałbyś ślepotę. Może powinienem zmienić znak po 'kriolitu' - taki, który zakończyłby jedną myśl i zaczął drugą, tę od 'ślepota', bo poniekąd jest to osobny obraz.

Nicki, na pewno nie chciałbym, żebyś się tu zgubiła, idź cały czas w stronę światła.

Nalko, zawsze czytamy co innego, niż autor by chciał - i to mi się podoba w poezji.

Pozdrawiam!

[anastazja]

Przecudnej urody wiersz ( i co z tego, że tak się nie komentuje) a ta fraza zostanie ze mną'

Rosa wsiąknie
w drzewa, zamienimy się więc miejscami i zerwiemy
cumy w porcie, gałęzie nocnych ciał.

[Zola111]

Cieszę się, że trafiam na mój ulubiony (Twój) morski cykl. No i brawo, co pewnie Cię nie dziwi, Hapku Drogi.
Bardzo mi się!
Pozdrawiam,

[ks-hp]

Anastazjo, taki komentarz jest równie miły, dziękuję.

Zolu, cieszę się, że tu trafiłaś. Ale sama spójrz - całkiem bezwiednie wpisałem się w morskość, dopiero teraz to zauważyłem, kiedy Ty zwróciłaś na to uwagę. Pozdrawiam!

[Gloinnen]

Jak zazwyczaj u Ciebie - sugestywny, wizyjny, skończony obraz. Tekst, który można czytać wielokrotnie i za każdym razem coś innego w nim zobaczyć. Każda metafora, każde zdanie to oddzielna opowieść, obszerna, wieloznaczeniowa, dająca pole do szerokiej interpretacji. Całość konsekwentna, spójna metaforycznie, według mnie.

Jedna rzecz mi trochę przeszkadza.

zamienimy się więc miejscami

Czy ten "więc" potrzebny? Mnie się wydaje, że nie.

Pozdrawiam,


Glo.