Wozy z chlebem

[Sede Vacante]

Wyruszą znów niedługo wozy z chlebem dla żebraków.
Rozrzucą w prawo, w lewo. I brawa im. I chwała dla
wielmożnych panów.
Rzeki na powrót wstąpią w koryta, a bieda schowa się pod fartuchem,
bo oto zbawcy rzucą złotem. Serca i ziemie uleczą całusem.

Płaczem ugościm, żalem, litanią potrzeb od zaraz.
I nasza to sprawa i słuszna walka o jeszcze kilka lat
przetrwania.
Lecz potem, powiedz bracie i siostro. Gdzie twoja ostatnia
koszula,
gdy drżącą ręką, zamiast kosę, znów dzierżysz list z
modlitwą do króla?

Czyż nie pokazał wam folwark bydlaków, że za nic ma
troski narodu
i pospolicie ruszyć trzeba, by uwolnić kraj z nie orlich
szponów?
Czy ta chowana w szafie odświętna kreacja czekająca na urn
przybycie,
nie mówi głośno i wyraźnie: „Na nic nam veto! Niech rządzą nami
świnie!”?

Z wami płaczę i klękam przed rozbitym dzbanem polskiego
mleka.
Też na ulicy stoję w milczeniu i czekam. Wciąż czekam.
Lecz czy aby tędy droga, by cierpieć za łaski dla
nienażartych?
A potem znów pogłaskać. I spuszczając smutno głowę, kolejne
w nicość wysyłać karty.



ZMIENIONY:

Wyruszą niedługo wozy z chlebem dla żebraków.
Rozrzucą w prawo, w lewo. Brawa i chwała dla
wielmożnych panów.
Biedę uciszą fałszywym uśmiechem,
słowem, co nową wieść ludom niesie.

Nakarmione orlęta nie zaznają już głodu.
Z ręką na sercu. Wam wszystkim i Bogu.


Pyszni się biała, odświętna koszula,
drżąca ręka list niesie z modlitwą do króla.

I znów pokaże nam teatr wybawców, że za nic ma
troski narodu.
Orle dzioby wstęgą na supeł. Nożyczkami ze złota skracanie szponów.

Z wami płaczę i klękam przed rozbitym dzbanem polskiego
mleka.
W milczeniu pięści zaciskam i czekam.
Lecz póki co, cierpmy za łaski dla nienażartych,
by potem głaszcząc nadzieję, kolejne w nicość wysyłać karty.

[Gloinnen]

Ciesze się, Sede, że Ci wena dopisuje, ale mamy na Ósmym piętrze limit publikacyjny ograniczony do dwóch utworów dziennie (patrz: regulamin. ) Nadprogramowe teksty muszą poczekać do jutra, zamknięte na kłódkę.

Glo.

[Gloinnen]

Ten wiersz mnie nie zachwycił, niestety.
Nie jest to typowy wiersz wolny, rymy jednak w nim dość zdecydowane. W większości całkiem nienajgorsze. Niestety, rytm położony całkowicie, co uniemożliwia potraktowanie utworu jako regularnego, rymowanego. Taki ni pies, ni wydra... Warsztatowa słabizna, przykro mi niezmiernie...

Płaczem ugościm,

"ugościm"...

Co Cię naszło, żeby sięgać po tę stylistykę?

Patos przemilczę. Koślawość zapisu również...


Pozdrawiam,


Glo.

[Sede Vacante]

Hej, co do wierszy, zdecydowałem porzucić, przynajmniej na jakiś czas w życiu, pisanie wierszy.
Trzeba znać swoje miejsce, a ja już nazwiedzałem kilka tych portali i pora przyznać - nie umiem pisać wierszy;)
To oczywiście nie jest decyzja spowodowana ósmym piętrem, bardziej szersza obserwacja. I nie chce pocieszeń, czy zachęceń;) Opinie mówią same za siebie, nie podoba się, nie potrafię dotrzeć do ludzi poprzez wiersze. Ale nie płaczę, nie użalam się;) Mam jeszcze prozę i powoli, po cichu staram się napisać coś dłuższego z pomocą pewnej pani;) więc nie zarzucam całkowicie pióra, tylko zmieniam target;)
Uda się, albo się nie uda, trudno.

Co do tej flagi, nie wiem w jakim kontekście ją umieściłaś, czy na serio, czy na kpinę, ale
post edytowany - usunięcie poglądu z uwagi na chyba zbyt dużą kontrowersję i niepotrzebne, prawdopodobne rozpętanie wojny ideologicznej. To nie służyłoby portalowi. Wolałbym nie poruszać tematu ze względu na zbyt radykalny pogląd na pewne tematy

[Gloinnen]

Skoro mój załącznik wzbudził kontrowersje - usunęłam go. Chciałam za jego pomocą coś zilustrować, ale być może źle dobrałam przykład. Przepraszam.

Gloinnen.

[skaranie boskie]

Nie wiem, czy tak drastyczne metody, jak pożegnanie z pisaniem wierszy jest właściwym środkiem. Może jednak z tym zaczekaj, spróbuj nieco lżejszych form. Nie od razu Kraków...

Co do tego wiersza to myślę, że miałeś dobry zamysł i - chociaż nie przepadam za poezją zaangażowaną - widzę tu materiał na dobry wiersz. Według mnie zbyt dosłownie przytoczyłeś w n im Orwella. Wystarczyłaby sama wzmianka o folwarku, może o świniach. Chyba nie znajdziesz między nami nikogo, kto by tego nie znał, wtłaczanie więc do wiersza aż tak oczywistego odniesienia jest przesadą.
Glo poruszyła wątek archaizmów. I miała rację, to współczesny wiersz i w takiejż formie, powinien zatem utrzymywać się w konwencji. mogłeś dodać coś o męczących balach dobroczynnych, o loteriach, z których ochłapy - jak z pańskiego stołu itp. Wszystko, tylko nie zniechęcenie.

Za wenę.

PS. Powyższa treść nie ma charakteru pocieszycielskiego, jest rzetelnym zapisem poczynionych obserwacji.

[Gloinnen]

Sede, na samym Ósmym piętrze są wiersze, którymi jednak przemawiasz do ludzi i które spotkały się z pozytywnymi ocenami.
Twojemu rozstaniu z poezją mówię - veto! Tym bardziej, że masz ogromny potencjał - i nie jest to sztuczne zachęcanie. Powyższy tekst po prostu się nie udał, i tyle. Mógłbyś nad nim jeszcze pomyśleć, albo napisać nowy.
Skaranie ma rację - jeśli chciałbyś do ludzi trafić, spróbuj mówić o rzeczach im bliskich, przemawiaj zrozumiałym dla nich językiem, odnoś się do rzeczywistości, w której żyją... Wtedy naprawdę uda Ci się osiągnąć ten niezwykły moment, gdy odbiór i przekaz trafiają na siebie, zazębiają się...

Glo.

[anastazja]

No coś Ty? - nie rezygnuj proszę. Lubię Twoje pisanie, trochę tworzysz tasiemce, może słusznie w stronę prozy. Póki co, dawaj wiersze, może ostrzysz na krótko i będą piękne.

Pozdrawiam.

[Sede Vacante]

Hmmm, dziękuję za opinie. Trochę się pogubiłem, muszę znaleźć jakiś nowy szlak.
Może jak więcej poczytam waszych wierszy, odnajdę w nich jakąś metodę dla siebie.
Na pewno nie chcę się spieszyć, choć czuję straszną ochotę na pisanie - tylko boje się, że znów naprodukuje dziwolągów (szkoda, że nie ma tu tematu "próby pisania";)) więc muszę przemyśleć dokładnie następny ruch.
Z racji, że raczej nie lubię poprawiać wierszy, bo to nie jest już to samo dla mnie... ufff, jak znajdę szlak, spróbuję coś jeszcze.
Raz jeszcze dziękuję.

[iTuiTam]

Sede, wiersz patetyczny, w którym widać pasję autora i zaangażowanie, ale nierówny...

Wróć do niego, spróbuj wziąć pod światło, warto.

serdecznie
iTuiTam